Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Female ejaculation part 3942

Αυτό το οποίο έχει εξακολουθήσει να με προβληματίζει με αυτό το θέμα, δεν είναι το φαινόμενο της γυναικείας εκσπερμάτισης αυτό καθ’ αυτό αλλά το γεγονός ότι μέχρι και σήμερα αποτελεί αντικείμενο διχασμού στον επιστημονικό και μη κόσμο. Στο φαινόμενο αυτό, από το δέκατο έκτο αιώνα όπου και έγινε για πρώτη φορά αντικείμενο μελέτης, δόθηκαν πλήθος διαφορετικών ερμηνειών από ομάδες ειδικών και… “ειδικών”. Μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο, τη στιγμή που έχουμε καταφέρει να “χτενίσουμε” το DNA να γίνεται ακόμα debate πάνω στο squirt! Κι όμως γίνεται! Αγαπημένο αντικείμενο παραϊατρικών, ολιστικών, σεξοψυχολογοθεϊστών και λοιπών συναφών, η γυναικεία εκσπερμάτιση συνάντησε πολλές φορές την απαξίωση διακεκριμένων επιστημόνων. Και αυτό γιατί;;; Γιατί συμβαίνει σε χαμηλό ποσοστό γυναικών; Σίγουρα όχι! Ωστόσο, η γυναικεία εκσπερμάτιση -για την οποία είναι ακριβέστερο να λέμε female ejaculation- είναι γεγονός! Και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν θα αναλύσω ξανά στο παρόν post. Μια επίσκεψη στο όγδοο θαύμα του σύγχρονου κόσμου που λέγεται Wikipedia ίσως και να σας καλύψει (στο δρόμο αφήστε και ένα ταλιράκι στο Jimmy Wales).

Φανταστείτε ότι βρισκόμαστε σε ένα παράλληλο σύμπαν. Ένας άντρας και μία γυναίκα γνωρίζονται σε ένα μπαρ. Ο άντρας κερνάει ένα ποτό τη γυναίκα. Η γυναίκα ανταποκρίνεται ευχάριστα. Και οι δύο συζητάνε για θέματα γύρω από τη ζωή τους αλλά και για την οικονομική κρίση. Κάποια στιγμή η γυναίκα κοιτάει το ρολόι της και επισημαίνει το περασμένο της ώρας. Ο άντρας προτείνει στη γυναίκα να την πετάξει μέχρι το σπίτι της με το ακριβό αμάξι του. Η γυναίκα δέχεται δήθεν διστακτικά. Καθώς κατευθύνονται προς το σπίτι της γυναίκας, η κουβέντα συνεχίζεται ευχάριστα. Μόλις τελικά φτάνουνε, σχολιάζουν και οι δύο για το πόσο όμορφα περάσανε τη βραδιά τους και καληνυχτίζονται. Έπειτα ακολουθούν 4 δευτερόλεπτα σιγής και αμηχανίας. Κοιτιούνται και αμέσως ακολουθεί ένα παθιασμένο γλωσσόφιλο. Η γυναίκα τον κοιτάζει λάγνα και τον ρωτάει αν θέλει να έρθει στο σπίτι. Ο άντρας ανταποκρίνεται θετικά και χωρίς περαιτέρω διαδικασίες, χώνονται μέσα.

Ok! Μέχρι εδώ, στο παράλληλο σύμπαν μας δεν έχουμε δει τίποτα το extraordinary. Ας συνεχίσουμε όμως:

Ανεβαίνουνε τις σκάλες αγγίζοντας ο ένας τον άλλον και ανταλλάσοντας καυτά φιλιά. Καθώς κατευθύνονται αργά προς τη κρεβατοκάμαρα, πετάνε τα ρούχα τους δεξιά και αριστερά. Ακολουθεί μία παύση για το καθιερωμένο φρεσκάρισμα της γυναίκας (να πλύνει το μουνί της, να ελέγξει αν ξύρισε τη κωλοτρυπίδα της κλπ). Τελικά ξαπλώνουν στο κρεβάτι και η πράξη αρχίζει να πραγματώνεται. Αφού έχουν δοκιμάσει όλες τις στάσεις που προτείνει η Πετρούλα στο DVD της, η γυναίκα έρχεται σε κορύφωση. Μία φορά, δύο φορές, τρεις φορές! Ο άντρας γαμάει σα σπαρτιάτης! Συγκρατεί το προστάτη του να μη σκάσει ενώ η γυναίκα έχει αλληθωρίσει από τα κύματα οργασμού που τη βομβαρδίζουν! Τελικά αφού η γυναίκα τα έχει δει όλα, δεν αντέχει άλλο. Του λέει πως θέλει απεγνωσμένα να τελειώσει και αυτός. Αμέσως λοιπόν αρπάζει τη σαρμέλα του και αρχίζει να τη ρουφάει και να τη τανάει! Ο άντρας τελικά έρχεται σε κορύφωση. Την ίδια στιγμή όμως που τελειώνει, ένας πίδακας χυμού φραγκοστάφυλου ξεχύνεται από τη μύτη του. Ο άντρας καθώς εκρέει το πλούσιο σε γλυκαντικές ουσίες υγρό, κυριαρχείται από ανεξέλεγκτους σπασμούς. Η γυναίκα κοιτάει το χυμό φραγκοστάφυλο να τη χτυπάει στο κούτελο με έκπληξη και αηδία! Ο άντρας συνεχίζει να εκτοξεύει το χυμό ανήμπορος να κάνει οτιδήποτε. Τελικά αφού τελειώνει η εκροή, ξαπλώνει ημιαναίσθητος πάνω στο μίγμα από τα ζουμιά που παράχθηκαν από όλη τη διαδικασία της πράξης. Η γυναίκα κοιτάει τα δάχτυλά της που κολλάνε από το περίεργο έκκριμα. Μετά από 10 δευτερόλεπτα αποφασίζει να τον ρωτήσει τι ήταν αυτό. Ο άντρας ανακτώντας τις δυνάμεις του της εξήγεί πως αυτό ήταν χυμός φραγκοστάφυλο και πως το παθαίνει συχνά όταν έρχεται σε οργασμό. Της είπε επίσης πως δε γνωρίζει ακριβώς γιατί συμβαίνει αλλά πως έχει διαβάσει στο internet ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό.

Η γυναίκα την άλλη μέρα εξιστορεί την πρωτόγνωρη εμπειρία της στις φιλενάδες τις, για την οποία όλες έχουν να κάνουν διαφορετικά σχόλια. Μία λέει πως ίσως να ήταν κρυωμένος και άρχισε απότομα να τρέχει η μύτη του. Μία άλλη πιο άσχημη λέει πως σίγουρα είχε κάποιο σωληνάκι κρυμμένο στη μύτη του και την κορόιδεψε. Μια άλλη λέει ότι το ίδιο το έχει δει να συμβαίνει και η ξαδέρφη της ανιψιάς της κουμπάρας της. Τέλος, η σεξουάλα της παρέας αλλά και η πιο αναξιόπιστη λέει πως είχε και αυτή την ίδια εμπειρία με ένα Κουβανό που είχε γνωρίσει στη Πάρο αλλά δεν είχε τόσο μεγάλη εκροή. Η πρωταγωνίστριά μας λοιπόν, μπερδεμένη από τα σχόλια των φιλενάδων της, ανατρέχει στο internet για να βρει σχετικές πληροφορίες. Εκεί βρίσκει αρκετά πράγματα. Διαβάζει για ιστορίες “φραγκοσταφυλικών” που είχαν θεωρηθεί το μεσαίωνα ως δαίμονες οι οποίοι προσπαθούσαν να εθίσουν τα θύματά τους στο γλυκό τους έκκριμα! Για άλλους που είχαν εξοριστεί σε κάποια βραχονησίδα θεωρούμενοι ως φορείς θανατηφόρων ασθενειών. Βρίσκει πληροφορίες για το υγρό το οποίο δεν είναι στη πραγματικότητα χυμός φραγκοστάφυλο αλλά ένα μείγμα πρωτεϊνών παρόμοιο με το μελίτωμα που παράγουν οι μιγαλές και το οποίο εκκρίνεται από δύο παραμορφωμένους αδένες που βρίσκονται κάτω από τις κόγχες των ματιών. Διαβάζει επίσης ότι είναι εξαιρετικά σπάνιο ένας άντρας να γεννηθεί φραγκοσταφυλικός και ότι από το σύνολο του ανδρικού πληθυσμού μόνο το 1,32% διαθέτει αυτούς τους αδένες. Ωστόσο, όσο και να προσπαθεί η φίλη μας να συλλέξει σχετικές πληροφορίες από έγκυρες επιστημονικές πηγές δε μπορεί να βρει τίποτα. Ούτε μία αναφορά. Ούτε καν τη λέξη φραγκοσταφυλικός. Σχεδόν απογοητευμένη, αρκείται στις φολκλορικές ιστορίες που διάβασε, τα sites ομοιοπαθητικής και τη Wikipedia που έχει τα πάντα.

Καταλαβαίνετε λοιπόν πως στο παράλληλο σύμπαν μας, συμβαίνει ένα μεγάλο παράδοξο. Και το παράδοξο δεν είναι το ζουμί που έχει γεύση φραγκοστάφυλο αλλά το γεγονός ότι στην εξωπραγματική περίπτωση που συνέβαινε κάτι τέτοιο, έστω και σε ένα ποσοστό 1,32% του ανδρικού πληθυσμού, τότε αποκλείεται το φαινόμενο αυτό να μην υπήρχε πουθενά στον ωκεανό της επιστημονικής βιβλιογραφίας. Αυτό λοιπόν που συμβαίνει στο πραγματικό μας σύμπαν, είναι κάτι το κατά πολύ λιγότερο εξωπραγματικό αλλά εντελώς αντίστοιχο. Είναι το φαινόμενο κατά το οποίο κάποιες γυναίκες εκτοξεύουν από την ουρήθρα τους προστατικό υγρό, το οποίο έχει τόση χρησιμότητα όσο και ο υποθετικός χυμός φραγκοστάφυλο που εκτοξεύεται από τις μύτες των αντρών! Κι όμως!!!! Ενώ στην ιατρική θα μάθετε μέχρι και το πόσα Escherichia Coli έχει ο κώλος σας, δε θα ακούσετε ποτέ -τίποτα απολύτως- για τη περίπτωση του female ejaculation. Έτσι το female ejaculation παραμένει αγαπημένο θέμα των περιοδικών υγείας και ενέργειας τύπου Vita και λοιπών θεραπειολόγων κάνοντάς το να καταντάει γραφικό urban legend.

ΥΓ1: Sorry για το “reductio ad absurdum” αλλά ήταν το τελευταίο μου όπλο για να σας πείσω ότι το female ejaculation ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΟΣ!

ΥΓ2: Για την ιστορία, το ζευγάρι μας συνέχισε ευτυχισμένο να ξεσκίζεται στο γαμήσι καθώς η φίλη μας γρήγορα συνήθισε τις περίεργες εκκρίσεις του φίλου της. Από ένα σημείο μάλιστα της έγινε τόσο οικείο που η θέα και μόνο των εκκρίσεων την άναβε πάρα πολύ! Πολλές φορές βρέθηκε με το στόμα της κολλημένο στη μύτη του φίλου της ρουφώντας το ζουμί με γεύση φραγκοστάφυλο χωρίς να την ενδιαφέρει καν το αν παίρνει και μερικές μύξες μαζί. Ο χωρισμός τους όμως δεν άργησε να έρθει όταν μια μέρα ο φίλος της έβγαλε από τον πρωκτό του ένα καινούργιο καφεκίτρινο πηχτό έκκριμα. Αυτός τη διαβεβαίωσε ότι ήταν μουστάρδα αλλά εκείνη δεν το πίστεψε ποτέ...


Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

πως θα είναι τα παπάρια σε ηλικία 40+ ετών

επειδή βαριέμαι πάρα πολύ αυτή τη στιγμή αποφάσισα να γράψω στο blog μας μετά από πολύ καιρό. μου ήρθε αυτή η ιδέα για το πως θα είναι τα παπάρια σε ηλικία 40+ (οικογενειακώς με παιδιά).....
ας αρχίσουμε λοιπόν να ξεδιπλώνουμε την σκέψη μας σιγά σιγά. η ώρα είναι 2:24

1) frontman : θα κάνει μία ήρεμη οικογενειακή ζωή ώσπου θα ξεφυτρώσουν τα φιντάνια του. σε περίπτωση που βγάλει κόρη θα την κυνηγάει από πίσω όλη την ώρα μαθαίνοντας της πως να μην τον τρώει από κώλο. (χαχαχα γελάω μόνο που το σκέφτομαι). κάθε τσόγλανος που θα την προσεγγίζει θα παθαίνει και ένα πατατράκ.... μέχρι και τα βρακιά της θα κοιτάει. πάμε στην περίπτωση που βγάλει γιο. θα τον έχει μέσα στην τεχνολογία τα πρώτα χρόνια. θα τον κάνει γνήσιο παπάρι μαθαίνοντάς του όλα τα παιχνίδια με σκοπό να "γαμάει" τα παιδιά των άλλων παπαριών. θα είμαστε όλοι μπροστά από μια webcam και θα λέει με τα άσπρα τα μούσια του "πούτσα σε όλους. και γιος και πατέρας¨. φυσικά εδώ θα έχουμε μια κόντρα με τα παιδιά του anithikou(θα το αναλύσω παρακάτω).

2) anithikos : τα πρώτα χρόνια της έγγαμης ζωής θα είναι σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι. αμ έλα όμως θα αρχίσουν τα ξεφυτρώνουν και τα δικά του τα φιντάνια. αντίθετα με τον frontman πιστεύω πως δε θα έχει πρόβλημα σε περίπτωση που θα βγάλει κόρη. θα την στείλει σε ένα κολέγιο, θα την ντύνει με ακριβά κορδελάκια και μαλακίες και θα την πηγαίνει σε πάρτι επιδεικνύοντας το καμάρι του. πάμε τώρα και στον υιό. πριν καν γεννηθεί θα προσπαθεί να του μάθει τρόπους για να βρίσκει μπαγκ στα παιχνίδια για νικάει με δόλιους τρόπους! φαντάζομαι το anithikaki να έχει αυτό το πούστικο γέλιο του πατέρα του. χαχαχαχα.

(1)-(2) συμπεριφορά των 2 παραπάνω γονιών σε περίπτωση που τα παιδιά τους βρεθούν αντιμέτωπα σε κάποιο Online game.
(1)-> άντε ρε κοθόνι, τίποτα δεν πήρες από μένα. γάμα τον λέμε.... δεν μου μοιάζεις ρε πούστη. πάρτον από κώλο....
(2)-> θα πας πίσω από τα δεντράκια που το ξέρουμε μόνο εμείς και θα τον καρφώσεις πισώπλατα. μετά θα το βάλεις στα πόδια. πούτσα στον frontman......
(1)-> σκάσε ρε μαλάκα. θυμάσαι που σε γαμούσα στα παιδικά μας χρόνια? έλα να σου παίξω ένα mortal combat να σου ανοίξω την σούφρα...όταν σας τα μάθαινα αυτά εσείς δεν είχατε απογαλακτιστεί ακόμα. ΡΟΜΠΕΣ!
(2)-> φίλε σκάσε. έφαγες την πούτσα σου τώρα? άντε για ύπνο εσύ και το μόμολό σου.
κτλ κτλ κτλ και η ιστορία κάνει κύκλους.


(3)ουφ, ποιον να πιάσω τώρα? Ε ΑΙΝ, το ypoxεirio φυσικά. τι να γράψουμε για αυτό το παιδί. το τι οικογενειακή ζωή μπορεί να κάνει, δεν το γνωρίζω. μέσα στην γκρίνια θα είναι. πάμε στο ζουμί όμως και στα παιδιά. βγάζει την κοράκλα του. δεν ξέρω άμα στραβώσει τόσο άσχημα που δε θα μιλιέται. ίσως τον αφήσει και αδιάφορο. πάμε στο γιο λοιπόν. θα του μάθει πως να γκρινιάζει όλη την ώρα. γιατί αυτό είναι μία τέχνη. μιας και είπα για τέχνη, ίσως τον στείλει να κάνει και capoeira. btw, στα παιχνίδια θα παίρνει τον πούλο όπως ακριβώς τον πατέρα του. θα φταίνε ΠΑΝΤΑ όλοι οι άλλοι είτε γιατί δεν ξέρουν να παίζουν είτε γιατί δεν είναι συνεργάσιμοι. θα του σώσει άπειρο ξύλο για να γίνει κανονικός άνθρωπος.

(4) να πιάσουμε τον μεγάλο στρατηγό μας τώρα? Ε ΝΑΙ. ο uncle kthnaras είναι εδώ. θα κάνει την πιο ήρεμη οικογενειακή ζωή από όλους. θα έχει χτίσει και ένα 2όροφο σπίτι που στον κάτω όροφο θα έχει την τελευταία λέξη την τεχνολογίας. 10 υπολογιστές σε lan, 4-5 playstatio8 και 7 γιγαντοοθόνες. πάμε στα παιδιά λοιπόν. αν βγάλει κόρη θα προσπαθήσει να την κάνει "μεγάλη κυρία". ούτε ξεπουτανέματα ούτε μαλακίες. φυσικά θα έχει βάλει στο κινητό της δέκτη gps όπου μέσω pc θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξέρει που βρίσκεται. πάμε και στον γιο λοιπόν. αυτό θα το περίμενε μια ζωή. μέσα στα δερμάτινα, τα φράγκα και την μαλούρα θα τον έχει. πρέπει να είναι τζόβενος! στις ελεύθερες ώρες του θα τις περνάει στον 1ο όροφο παίζοντας ατέλειωτες ώρες τα καινούργια παιχνίδια πριν παίσουν στα χέρια των άλλων παπαριών. πρέπει να το μάθει πρώτος έτσι ώστε να γαμήσει 2-3 φορές του αντιπάλους και μετά να το παρατήσει. φυσικά πριν γίνει αυτή η διαδικασία θα υπάρχει φροντιστήριο από μπαμπά kthnara. θα πρέπει να μάθει την ιστορία της Γερμανίας (για να εγκλιματιστεί με το game). α ναι, ξέχασα και το σημαντικότερο. θα τον αναθρέψει βάζοντάς τον να βλέπει, αντί για παιδικά, rocky-star wars-van damme-terminator κτλ κτλ κτλ

(5) patakos. πάμε και σε αυτήν την ιδιάζουσα - κουράδα περίπτωση. οικογενειακή ζωή και αυτός. σήκωμα στις 7, καφέ και μετά από 5 λεπτά χέσιμο. λίγο χάζεμα στο pc και μετά σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι. άντε και ένας μεσημεριανός ύπνος. πάμε στα κουτσούβελα τώρα. αν βγάλει κόρη δε θα τον ενδιαφέρει και τόσο. και αυτός θα την στείλει σε ένα κολέγιο να γίνει μορφωμένο κουρίτς! πρόβλημα με τις πούτσες δεν θα έχει γιατί θα την κάνει "παρθενόπη". ο γιος του? βαρεμένος ΚΑΙ αυτός. θα γίνει το μεγαλύτερο φυτουκλάκι. θα του μάθει να λέει ένδο πριν καν πει "μπαμπά-μαμά". θα τον μάθει πως γίνει σωστός ρουφιάνος και καταδότης (ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ...). κάποια στιγμή όμως θα του κάνει και κάποια μαθήματα περί χούντας! μη το ξεχάσουμε και αυτό.... άντε στη χειρότερη να αγοράσουν και ένα πινκ πονκ να παίζουν τις ελεύθερες ώρες.

(6) durden alie : τι να γράψω για αυτόν τώρα? και αυτός ήσυχη οικογενειακή ζωή. με τα παιδιά όμως τι γίνεται? το σίγουρο είναι πως δε θα χαλάει σε κανέναν το χατίρι. αν βγάλει κόρη και αυτός θα την στείλει στα κολέγια κτλ κτλ κτλ. πάμε στον υιό. θα του έχει ετοιμάσει ήδη μια τεράστια βιβλιοθήκη γεμάτη με άπειρα εξωσχολικά βιβλία. πρέπει να τον κάνει τέρας μορφώσεως. από κει και πέρα θα του μάθει πως να πίνει και να βλέπει ποιοτικές ταινίες. το ουίσκι θα γίνει το νερό του. ίσως τον βάλει και στο τρυπάκι να παίζει palystation και διάφορα άλλα παιχνίδια μπας και βρεθεί ένας άξιος αντίπαλος για τους 2 πρώτους. βλέπετε πάντα έτρωγε την πούτσα και δεν μίλαγε.


συμπλήρωσα σχεδόν μια ώρα γράφοντας. κουράστηκα. ίσως συνεχίσω κάποια άλλη στιγμή. πάντως έγραψα περιληπτικά ειδάλλως θα έπρεπε να κάτσω κάναν αιώνα εδώ. και φυσικά δεν έβαλα μέσα τις παρασπονδίες του καθενός(μη γίνουμε και ρόμπες δημοσίως). μπορείτε να τις βάλετε στο μυαλό σας για να γελάσετε περισσότερο.

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

bug

Η Σταδίου είχε πολύ κόσμο όπως κάθε μέρα. Περιμένοντας το φανάρι, στο ύψος που βρίσκεται το Υπουργείο Οικονομικών, αντίκρισα από απέναντι πολύ κόσμο μαζεμένο. Μερικοί από αυτούς κρατούσαν κάμερες και λοιπό τηλεοπτικό εξοπλισμό. Οι υπόλοιποι ήταν απλώς περίεργοι άνθρωποι οι οποίοι είχαν περικυκλώσει τη ξανθιά «ρεπόρτερ» με το ψηλό κότσο. Η κωλάρα της Πετρούλας διαγραφόταν τέλεια μέσα από το σφιχτό μαύρο κολάν ενώ τα βυζιά της έμοιαζαν να ασφυκτιούν στο μπούστο της. Μετά από λίγη ώρα ξεπρόβαλαν μέσα από το Υπουργείο οι τρεις εκπρόσωποι της γνωστής τρόικας. Η Πετρούλα έπεσε αμέσως πάνω τους κάνοντας ερωτήσεις που δε μπορούσα να ακούσω, ωστόσο μπορώ να φανταστώ τη γελοιότητά τους. Εγώ εξακολουθούσα να βρίσκομαι στο απέναντι πεζοδρόμιο γιατί, αν και με αναμμένο το πράσινο για τους πεζούς, απέφυγα να διασχίσω το δρόμο από εκείνο το σημείο. Όμως δεν έκανα και κάποια κίνηση για να αναζητήσω άλλη διάβαση. Περίμενα εκεί κοιτάζοντας από απόσταση όντας ακόμα ένας περίεργος. Ακριβώς από πίσω μου βρισκότανε ένας άντρας καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι που είχε κομμένα και τα δύο πόδια από το γόνατο και κάτω. Κρατούσε ένα πλαστικό κυπελάκι με λίγα ψιλά μέσα. Οι τροϊκάδες προσπαθούσαν να βρουν διέξοδο μέσα από το πλήθος που είχε μαζευτεί στη πόρτα του Υπουργείου αποφεύγοντας ταυτόχρονα το μικρόφωνο της Πετρούλας και της τραγικές ερωτήσεις της. Από τη πλευρά που βρισκόμουν εγώ και ο ανάπηρος άντρας, πλησίαζε πιασμένο αγκαζέ ένα ζευγάρι τυφλών κρατώντας τα μπαστουνάκια τους. Με το δεξί χέρι η γυναίκα, με το αριστερό ο άντρας, ακολουθώντας πιστά τη λωρίδα του πεζοδρομίου με τις ραβδώσεις. Στη μέση της λωρίδας όμως βρισκότανε το καροτσάκι του ανάπηρου ο οποίος είχε και αυτός το νου στο κυπελάκι του. Πριν ξαναγυρίσω το κεφάλι μου προς τη Πετρούλα και τους τροϊκάδες, πρόλαβα να σκεφτώ ότι πρόκειται να γίνει μαλακία. Η αμηχανία μου δε μου επέτρεψε ούτε να προειδοποιήσω το ζευγάρι για το ασυνήθιστο εμπόδιο που είχαν στο διάβα τους, ούτε τον ανάπηρο άντρα για το ζευγάρι τυφλών που έρχεται κατά πάνω του. Η τυφλή γυναίκα σκούντηξε με το μπαστουνάκι της το δεξί κομμένο πόδι του ανάπηρου, ενώ ο τυφλός άντρας έμπλεξε το δικό του ανάμεσα στις ακτίνες της ρόδας του καροτσιού. Ο ανάπηρος τρόμαξε και με μια αδέξια κίνηση έκανε προς τα πίσω, τραβώντας το μπλεγμένο μπαστουνάκι. Ο τυφλός, προσπαθώντας να μην το αφήσει από τα χέρια του, σκόνταψε συμπαρασύροντας και τη τυφλή φίλη του. Ο ανάπηρος άντρας άρχισε να σκούζει σε μια ξένη γλώσσα, ενώ το τυφλό ζευγάρι σηκώθηκε γρήγορα κρατώντας γερά ο ένας τον άλλο και συνεχίσανε το δρόμο τους. Τη ίδια ώρα η Πετρούλα, στο απέναντι πεζοδρόμιο, εξακολουθούσε να κυνηγάει τους τροϊκάδες με το μικρόφωνο στο χέρι ενώ το υπόλοιπο πλήθος μαζί με το τηλεοπτικό συνεργείο κυνηγούσε τη Πετρούλα. Τόσες εικόνες δε μπορούσα να τις επεξεργαστώ μέσα σε 30 δευτερόλεπτα. Σίγουρα επρόκειτω για λάθος στο κώδικα του matrix.

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Ρετάλι!

Το τελευταίο ενάμιση χρόνο, αύξησα τις επισκέψεις μου στους γιατρούς κατά ένα ποσοστό 180%. Μέσα σε αυτό το διάστημα αρρώστησα 4 φορές από ίωση, απέκτησα ακόμα μια δερματοπάθεια η οποία.. έφυγε, έμαθα πως έχω μια “αραχνοειδή κύστη” στο κεφάλι μου η οποία είναι ακίνδυνη και έμαθα πως έχω και διαφραγματοκοίλη από την οποία δε θα απαλλαγώ ποτέ και η οποία μου έχει προξενήσει οισοφαγίτιδα Β’ βαθμού λόγω γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης ενώ το αριστερό μου αυτί είναι κατά 20% πιο κουφό. Τώρα αυτό που μου έκανε εντύπωση και που είναι και ο λόγος του παρόντος post είναι, ότι για κάθε περίπτωση από τις παραπάνω, από τα λεγόμενα των εκάστοτε γιατρών, εντόπισα το εξής κοινό:

|> Ιώσεις: Το άγχος ρίχνει την άμυνα του οργανισμού μας.

|> Δερματοπάθεια: Το άγχος ευθύνεται για πλήθος δερματοπαθειών.

|> Πονοκέφαλοι: Είναι πιθανότερο να δημιουργούνται οι πονοκέφαλοι από το στρες παρά από την αραχνοειδή κύστη.

|> Στομάχια: Το άγχος προκαλεί δυσκολίες κατά τη πέψη προκαλώντας παλινδρομήσεις της τροφής, οι οποίες σε συνδυασμό με την ανοιχτή οδό του πυλωρού, λόγω διαφραγματοκοίλης, προκαλούν εκδορές στον οισοφάγο (fuck me)!

|> Κουφαμάρα: Το στρες προκαλεί αυξημένη αιμάτωση του ρινικού βλεννογόνου με αποτέλεσμα να βουλώνει η μύτη και να δημιουργείται αρνητική πίεση στο έσω ους (that does it)!

ΟΚ! Το άγχος και το στρες! Ναι, είναι κακά πράγματα, το καταλάβαμε. Όμως υπάρχει κανένας που αν το ρωτήσεις να σου πει αν έχει άγχος ή στρες ή και τα δύο (τι διαφορά έχουν δεν έχω καταλάβει) θα σου πει όχι; “ΟΧΙ! Είμαι μια χαρά! Δεν έχω καθόλου άγχος!” Ακούγεται εντελώς εξωγήινο! Μα ποιος στο διάολο δεν έχει άγχος;

Όχι ότι αμφισβητώ τους γιατρούς (αν και θεωρώ λαμόγια σε μεγάλο ποσοστό μαζί με τους δικηγόρους και τους δημοσιογράφους) και σίγουρα δε μπορώ να αρνηθώ το γεγονός ότι όντως έχω άγχος όπως και όλος ο υπόλοιπος νορμάλ κόσμος. Μήπως λοιπόν το άγχος είναι μια βολική εξήγηση των παθήσεων; Ξαναλέω ότι δεν αμφισβητώ την ιατρική και ούτε πρόκειται ποτέ να ψάξω λύσεις σε ματζουνολογίες και ομοιοπαθητικές αλλά ρε πούστη μου, πάντα είχα άγχος. Το ίδιο άγχος που έχω και τώρα και που θα έχω και πάντα! Γιατί ξαφνικά έγινα 20% πιο κουφός ή δε μπορώ να φάω γύρο με λάδι και ταμπάσκο; Από το άγχος;;;

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Who are you???

Ο Nigel Farage ξαναχτυπά

http://www.youtube.com/watch?v=7tQ1ylp_qYc

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Gaming year 2009-2010

Μιας και σήμερα δεν έχω πολύ δουλειά να κάνω, λέω να γράψω ένα postάκι για τα καλύτερα videogames που έπαιξα την gaming περίοδο 2009-2010. Το ξέρω ότι έχουν γίνει 1000άδες αναρτήσεις σαν και αυτή σε διάφορα blogs αλλά καμία δεν ήταν στο pprpower και καμία δεν ήταν από τον frontman που ως γνωστόν πηδάει σε όλα τα games! Στο κάτω κάτω δε διεκδικώ και κανένα Oscar πρωτοτυπίας. Τονίζω ότι τα παιχνίδια που θα παρουσιάσω είναι τα καλύτερα παιχνίδια που έπαιξα ΕΓΩ τη συγκεκριμένη περίοδο, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλα καλύτερα που μου διέφυγαν (αν και το βρίσκω δύσκολο).

Έχουμε και λέμε:

Fallout 3 και Fallout New Vegas (PS3):
Το Fallout 3 ξεκίνησα να το παίζω πέρυσι κατόπιν παρότρυνσης του game master Salim ο οποίος όμως δεν έχει παίξει ακόμα το παιχνίδι. Στην αρχή ψιλοχαλάστηκα με το περίεργο gameplay αλλά σύντομα μπήκα στο νόημα και γαμωκόλλησα τόσο πολύ που έβλεπα για καιρό στον ύπνο μου super mutants και feral ghouls. Απίστευτο σενάριο σε ένα εναλλακτικό κόσμο ο οποίος έχει καταστραφεί από πυρηνικό ολοκαύτωμα. Άπειρα side quests με εξίσου γαμάτα σενάρια για το καθένα και φυσικά άπειρες επιλογές και δυνατότητες για το πώς θα διαμορφώσετε το χαρακτήρα αλλά και το ίδιο το σενάριο του παιχνιδιού! Πολλές φορές έμεινα μαλάκας με τη γαματοσύνη του σεναρίου, ενώ το feeling του παιχνιδιού με τη swing, soul και blues μουσική σε συνδυασμό με το post apocalyptic περιβάλλον και τις τρομακτικές σκοτεινές στοές το κάνει μοναδικό στο είδος των RPG. Μόλις τελείωσα το Fallout 3, πήγα και αγόρασα την extended έκδοση με τα add-ons τα οποία προσθέτουν το διπλάσιο χρόνο παιχνιδιού από ότι ήταν το αρχικό. Ωστόσο δε μπήκα στη διαδικασία να τα παίξω γιατί κουράστηκα. Ενδεικτικά σας λέω ότι ο ξάδερφος μου, έπαιζε τα add-ons του Fallout 3 για πάνω από ένα χρόνο και δε μπόρεσε να ανακαλύψει ούτε το 40% του χάρτη. Anyway, πριν από δύο μήνες κυκλοφόρησε και το Fallout New Vegas. Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς παιχνίδι όσον αφορά τη μηχανή γραφικών και το gameplay αλλά με ένα τελείως καινούργιο σενάριο το οποίο δε συνδέεται πουθενά με το Fallout 3 αλλά με τα παλαιότερα Fallouts 1 & 2. Το παιχνίδι το παίζω εδώ και 3 εβδομάδες και από ότι φαίνεται έχω ακόμα πολύ ψωμί μέχρι να το τελειώσω. Είναι αρκετά μεγαλύτερο σε διάρκεια από το Fallout 3 (χωρίς τα add-ons) και έχει περισσότερα side-quests. Μεγάλο πρόβλημα με το FNV είναι ότι είναι τίγκα στα bugs! Οι αλληλεπιδράσεις των ενεργειών που μπορείς να κάνεις στο παιχνίδι είναι τόσες πολλές που κάνανε το παιχνίδι υπερβολικά περίπλοκο στο development με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει με ένα σκασμό ελαττώματα. Έχει χρειαστεί να σηκωθώ από τον καναπέ μου για να κάνω hard reset τη κονσόλα πάνω από 15 φορές μέχρι τώρα και έχω σπαστεί πολύ άσχημα, ενώ έχω βρει στο internet περιστατικά από άλλους που το παιχνίδι δεν τους αφήνει να προχωρήσουν τη πορεία του βασικού σεναρίου γιατί κάποια επιλογή που κάνανε σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού κάνει το σύστημα να κρασάρει σε ένα άλλο σημείο του παιχνιδιού! Οπότε έχω μπει στη διαδικασία να κοιτάω κάθε φορά που αρχίζω ένα quest ποια είναι τα bugs του quest αυτού ώστε να μη πάθω κάτι παρόμοιο και τραβάω τις βυζοτριχίδες μου. Ωστόσο παραμένει ένα θαυμάσιο παιχνίδι όπως και το Fallout 3 το οποίο θεωρώ τεράστιο mast για έναν gamer.

Mass Effect 1 & 2 (Windows 7 OS):
ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ! Σε ένα μέλλον όπου η ανθρωπότητα έχει έρθει σε επαφή με εξωγήινη ζωή και τεχνολογία, η γαλαξιακή κυβέρνηση απειλείται από τον Turian τρομοκράτη Sarren Artenius. Ο παίχτης καλείται να σταματήσει τον τρομοκράτη στο ρόλο του γήινου commander Shepard μέσα σε ένα κλίμα ρατσισμού που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος από τα άλλα εξωγήινα είδη του γαλαξία. OK! Το σενάριο ακούγεται τέρμα αμερικάνικο! Τρομοκράτες, γαλαξιακές κυβερνήσεις και πλαστικά σκατά! ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ!!! Και αυτό το παιχνίδι δίνει στον παίχτη τη δυνατότητα να κάνει επιλογές που θα επηρεάσουν τη δομή του σεναρίου σε βαθμό που οι δυνατοί συνδυασμοί ανυπολόγιστοι. Υπάρχει και εδώ, όπως και στο Fallout, η λογική του καλού και του κακού “κάρμα”. Μπορείς να επιλέξεις να είσαι ο καλός American soldier ή ο “renegade commando who gets the job done”! Μπορείς με τις επιλογές σου να προωθείς τα συμφέροντα της ανθρωπότητας ή τα συμφέροντα της γαλαξιακής κυβέρνησης που κοιτάει με μισό μάτι την ανθρωπότητα όπως και άλλες κατώτερες φυλές. Θα μπορούσα να γράψω 5 σελίδες για το τι μπορείς να κάνεις στο παιχνίδι. Όπως και να έχει το σενάριο του παιχνιδιού γρήγορα κάνει μια τεράστια “κωλοτούμπα” και αποδεικνύεται ότι η ιστορία με τον τρομοκράτη Sarren Artenius είναι μία πρόφαση για μια πολύ μεγαλύτερη απειλή. Μια ιστορία τόσο πρωτότυπη που παρόμοια της δεν έχω δει σε κανένα έργο επιστημονικής φαντασίας. Με το τέλος του Mass Effect 1 η ιστορία συνεχίζεται με το ακόμα καλύτερο Mass Effect 2. Όμως επειδή η ιστορία, έτσι όπως εξελίχθηκε στο ME1 δε μπορεί να είναι ακριβώς η ίδια για κάθε παίχτη, πρέπει να κάνετε import το save file από το MS1 στο MS2. Και τα δύο παιχνίδια πλαισιώνονται από πλήθος downloadable contents ή αλλιώς add-ons τα οποία εννοείται ότι έπαιξα επίσης και που επηρεάζουν και αυτά με τη σειρά τους την έκβαση της κεντρικής ιστορίας.

Dragon Age Origins & Awakening (Windows 7 OS):
Πρόκειται για τη middle earth εκδοχή του Mass Effect. Εξαιρετικό RPG, πάλι με πλήθος δυνατών επιλογών που επηρεάζουν την έκβαση της ιστορίας. Το σύστημα μάχης είναι τέλειο αφού υπάρχει η δυνατότητα να παγώσεις το χρόνο και να δώσεις εντολές στους χαρακτήρες που χειρίζεσαι (μέχρι τέσσερις) ή να ορίσεις αλγοριθμικά τις ενέργειες τους ώστε να τις κάνουν αυτόματα. Πανέξυπνο! H ιστορία του παιχνιδιού ξεκινάει με διαφορετικό τρόπο για τον κάθε παίχτη ανάλογα με το χαρακτήρα που έχει φτιάξει. Ωστόσο το κεντρικό σενάριο έχει να κάνει με την εξουδετέρωση ενός αρχιδαίμονα ο οποίος ελέγχει μια φυλή δαιμονικών πλασμάτων που λέγονται Darkspawns. Στο κόσμο του παιχνιδιού έρχεσαι αντιμέτωπος με πλήθος τεράτων και άλλων τολκινικών πλασμάτων όπως νάνοι, ξωτικά κλπ. Με το τέλος του Dragon Age Origins έρχεται το expansion Awakening στο οποίο μπορείτε να κάνετε import το save file σας όπως ακριβώς και με το Mass Effect. Υπάρχουν και εδώ τα πλούσια downloadable contents τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην ιστορία.

Metal Gear Solid 4 Guns of the Patriots (PS3):
Δεν έχω να πω πολλά για τη πιο επιτυχημένη tactical-espionage σειρά παιχνιδιών. Μετά από τα Metal Gears 1, 2, 3 και των λοιπών περιφερειακών, περίμενα 3 χρόνια για να βγει το παιχνίδι, να τελειώσω το στρατό, να αποκτήσω PS3 και να το παίξω. Άξιζε την προσμονή και με το παραπάνω. Το σενάριο (ολόκληρης της σειράς) είναι τόσο παρανοϊκό όσο και το αρρωστημένο μυαλό του Ιάπωνα δημιουργού του. Στο τέλος του MGS4, είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό για περίπου ένα τέταρτο με το πώς κατέληξε η ιστορία.

God of War III (PS3):
Όπως και με τα παλιά Metal Gear Solid , είχα κάψει πολλά εγκεφαλικά κύτταρα με τα GoW 1 & 2. Οπότε έπρεπε να παίξω και το τελευταίο το οποίο είχα στα χέρια μου πριν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα! Το πιο υπερπαραγωγικό παιχνίδι που έχω παίξει ποτέ! Με επικές μουσικές, θεούς, τιτάνες, πουτάνες, μυθικά τέρατα, σλασίδια, μπουνίδια, σπλατεριά, γκοριά και ατελείωτη δράση σε βαθμό εθισμού (no comments)! Ωστόσο από τα τρία GoW θεωρώ πως το πιο ολοκληρωμένο ήταν το 2ο της σειράς. Το τελευταίο ήταν οπωσδήποτε γαμάτο παιχνίδι αλλά ήταν ελαφρώς μονότονο και το τέλος του, το οποίο ταυτίζεται και με το τέλος της τριλογίας, είναι τουλάχιστον απογοητευτικό.

Batman: Arkham Asylum:
Το παιχνίδι αυτό το αγόρασα σχεδόν τυχαία. Δεν περίμενα να με εντυπωσιάσει καθόλου αφού ποτέ δε γούσταρα τους υπερήρωες των comics. Κι όμως, εκτός του το ότι το παιχνίδι έχει φοβερά ανατριχιαστική ατμόσφαιρα έχει και τεράστιο ενδιαφέρον αφού στην ουσία υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι παιξίματος αναλόγως της περίσταση. Υπάρχουν στιγμές που ο Batman πρέπει να περάσει απαρατήρητος από πλήθος χαζών οπλισμένων “thugs”. Άλλες φορές καλείται να λύσει κάποιον γρίφο που του έχει βάλει ο απόλυτα εκνευριστικός Edward Nigma. Άλλες φορές απλά πρέπει να σπάσει τα κεφάλια των ηλιθίων “thugs” με ένα απίστευτο gameplay το οποίο βασίζεται στο σωστό timing που χτυπάτε τα κουμπιά και το οποίο μόλις μάθετε καλά, θα θέλετε να δείρετε και τη γυναίκα σας!

StarCraft 2 (Windows 7 OS):
Το πρώτο trailer για αυτό το παιχνίδι το είδαμε πριν 4 χρόνια για να κυκλοφορήσει μόλις πριν από 3 μήνες. Εννοείται λοιπόν ότι ξόδεψα λεφτά από το υστέρημά μου για να το αγοράσω και να τελειώσω το campaign του σε 3 μερούλες. Ενδιαφέρουσα ιστοριούλα αλλά σίγουρα η συγκεκριμένη εταιρία μπορεί και καλύτερα. Βέβαια η ιστορία θα συνεχιστεί με άλλα δύο expansions τα οποία θα κυκλοφορήσουν του αγίου πούτσου ανήμερα αλλά μέχρι τότε θα το έχουμε ξεχάσει. Όλη η ουσία του StarCraft βρίσκεται στο battlenet, το οποίο έχει πάρει διαστάσεις θρησκείας για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στο 70% των παρτίδων που έχω παίξει στο Battlenet, έχω σοδομιστεί βάναυσα! Αυτοί όμως είναι κατεστραμμένοι! Δεν έχουν ζωή! [sarcasm]. Anyway πολλοί υποστηρίζουν ότι το StarCraft 1 ήταν το καλύτερο RT-Strategy μέχρι να βγει το StarCraft 2. Εγώ ωστόσο διαφωνώ κάθετα αφού δε νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει παιχνίδι στρατηγικής που να μπορεί να ξεπεράσει τα παιχνίδια της σειράς Total War. (ΑΚΟΥΤΕ ΜΙΚΡΟΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΑΨΥΧΟΙ ΚΟΡΕΑΤΕΣ?? ΣΤΟ MEDIEVAL ΣΑΣ ΠΗΔΑΩ!!!)

Uncharted 1 & 2 (PS3):
Πάρτε το Broken Sword και μετατρέψτε το σε ένα third person shooter με ατελείωτο πιστολίδι, πολύ τρέξιμο και ακροβατικά άλματα από μισογκρεμισμένες ταράτσες και τρένα που εκρήγνυνται! Πολύ όμορφα παιχνίδια και τα 2! Στο σενάριο και των δύο παιχνιδιών, ο τυχοδιώκτης Nathan Drake ψάχνει να βρει ένα χαμένο θησαυρό (διαφορετικό σε κάθε παιχνίδι). Στην αναζήτησή του βρίσκεται αντιμέτωπος με Σομαλούς πειρατές, Γιουγκοσλάβους μισθοφόρους, αρχαιοκάπηλους, ζόμπι και μεταλλαγμένους σπηλαιανθρώπους. Το Uncharted 2 έχει και πολύ ενδιαφέρον multiplayer στο οποίο σας πηδάω!

Αυτά είναι τα παιχνίδια τα οποία ευχαριστήθηκα περισσότερο τη περίοδο 2009-2010. Ωστόσο δεν είναι τα μοναδικά με τα οποία έβγαλα τα μάτια μου. Άλλα παιχνίδια τα οποία έπαιξα αλλά δε μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση είτε γιατί τα γνώριζα ήδη είτε γιατί δε με άρεσαν, είναι τα παρακάτω:

Overlord (PS3): Ψιλομπούρδα.
Kill Zone 2 (PS3): Πολύ καλό! Εξαιρετικά γραφικά!
Resistance 2 (PS3): Μέτριο.
Crisis (Windows 7 OS): Τέλεια γραφικά! Πολύ βαρύ για το σύστημα.
Star Wars Force Unleashed (PS3): Πολύ καλό!
Left 4 Dead 2 (Windows 7 OS): Για πολύ παπαρίλα!
Final Fantasy ΧΙΙΙ (PS3): Απογοήτευση.
Sid Meier’s Civilization Revolutions (PS3): Μεγάλη μαλακία!
Sid Meier’s Civilization 5 (Windows 7 OS): Εξαιρετικό αλλά τυπικό.
Medieval 2 Total War (Windows 7 OS): THE KING!!!
Red Faction Guerilla (PS3): Ψιλομπούρδα. Βαρέθηκα και το παράτησα.
Infamous (PS3): Το ίδιο με το από πάνω.
Devil may Cry 4 (PS3): Κοτσάνα!
Tekken 6 (PS3): Κλασσικό Tekken.
Burnout 2 (PS3): Αδιάφορο. Το παράτησα.

Υ.Γ: Κάποτε, πριν 5-6 χρόνια, όταν δούλευα για λίγο καιρό στο ΙΚΕΑ θυμάμαι έναν τύπο στρουμπουλό με χοντρά γυαλιά και μακριά μαλλιά, ο οποίος ήταν πολύ ήσυχος. Μια μέρα λοιπόν λίγο πριν τις 10 η ώρα το βράδυ όπου ήταν και η ώρα που σχολάγαμε, τον είδα να κοιτάει το ρολόι του και να λέει: “Επιτέλους σχολάμε! Πάω σπίτι να ακούσω Creator!”
Τον λυπήθηκα τόσο πολύ που σχεδόν τον μίσησα για το πόσο αξιοθρήνητος μου φάνηκε..
Πλέον είμαι σίγουρος ότι είμαι σε πολύ χειρότερη κατάσταση αξιοθρηνητότητας….

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Resident evil 4, τα σπασε!!!




Λοιπόν λούληδες, ξέρω οτι ορισμένοι ίσως ήδη έχουν ξενερώσει από τον τίτλο, αλλά χέστηκα!
Μόλις είδα το καινούριο resident evil 3D και απλά κολογούσταρα!!! Η ταινία απλά γάμησε!!!
Είχα πάρα πολύ καιρό να δω ζομποταινία με άποψη. Γιατί είχε άποψη, ήταν απλό και φριχτό συγχρόνως, σαν ένα χέσιμο μετά από μπυροβραδιά. Η Umbrella τους είχε γαμήσει τη ζωή και εκεί που νόμιζες οτι τελικά οι καλοί γαμήσανε τους κακούς, ουπς! συγνώωωμηηη, να σου και άλλοι κακοί. Πολύ πιο κακοί!

Spoiler alert : 'Οσοι δεν έχουν δει την ταινία και θέλουν να τη δουν , τότε καλύτερα να πηδήξουν την παρακάτω παράγραφο!

Από τα 10 πρώτα λεπτά της ταινίας καύλωσα, λέω αυτή η ταινία θα γαμήσει. Πόση σφαίρα έπεσε, μυστικά υπόγιεα, έιχε και το 3D και τα σπαγε (σημείωση, η καλύτερη ταινία 3d από τις δύο που έχω δει μέχρι τώρα...) ζόμπι παντού και post-apocalyptic σκηνικά. Μετά στο L.A. στην κορυφή της ταράτσας της φυλακής...ε, όσοι έχουν παίξει left4dead κατάλαβαν!
Και το ενισχυμένο ζόμπι κλειδαράς που έσπασε την πόρτα ήταν κορυφαίο! Πολύ γέλιο! Άσε όταν ο γλίτζης παρτάκιας μουστακαλής που ήταν εκεί τους την έφερε και πήρε το αεροπλάνο άφησε μια 'κόκκινη γραμμή' στη ζομποθάλασσα από κάτω! Yeah!

Ήταν σαν το matrix, το kill-bill (μουνάρες με κατάνες), άλλες ζομποταινίες και φουτουρομινιμαλιές όλα μαζί! Και σαν videogame!!! Μακράν η καλύτερη χωρίς νόημα ταινία που έχω δει εδώ και πολύ καιρό.

Εκτός σχολιασμού η Milla, παναγία μου, φτου σου κοπελάρα μου για άλλη μια φορά!!!

Και resident evil 5??? Αν κρίνω από την μουνάρα super villain αφεντικο της umbrella που εμφανίζεται στο τέλος, τότε πάω να κλείσω εισιτήριο από τώρα!!

Αγαπητά μου παπάρια, λάτρεις και μη της ταινίας, περιμένω ελεεινό ξεκατίνιασμα και θάψιμο και συντροφικά μαχαιρώματα...
δικό σας!

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Ωραία... Και τώρα..

Σε κάθε εκλογική περίοδο, έχει πραγματικά ενδιαφέρον το να κάτσει κάποιος και να παρατηρήσει τις διάφορες διαφημιστικές αφίσες και τα φυλλάδια των διαφόρων υποψηφίων. Με ελάχιστη προσπάθεια θα διακρίνετε κάποια επικοινωνιακά "τρικάκια" τα οποία βασίζονται στο concept της «αλλαγής», της «ελπίδας», της «σταθερότητας» του «επιτέλους βρε αδερφέ» και πάει λέγοντας. Φωτεινά χρωματάκια και ανόητα λογοπαίγνια τα οποία προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να έχεις IQ κονσέρβας για να μπορέσουν να επηρεάσουν τη ψήφο σου. Ωστόσο οι ειδικοί του marketing κάτι θα ξέρουν (αν και αμφιβάλλω)…

Anyway, στις φετινές -ο θεός να τις κάνει- αυτοδιοικητικές εκλογές, παρατήρησα πως πολλοί (έως πάρα πολλοί) υποψήφιοι, χρησιμοποιούσαν το ίδιο.. “κόλπο” στις διαφημίσεις τους.

Η Αθήνα συνεχί-ΖΕΙ.

Η Γλυφάδα αλλά-ΖΕΙ.

Χαρά-ΖΟΥΜΕ καινούργια πορεία για τον Πειραιά.

Ταρά-ΖΟΥΜΕ την Τρόικα.

Ψηφί-ΖΟΥΜΕ την ελπίδα.

Φροντί-ΖΟΥΜΕ το περιβάλλον.

Βασί-ΖΟΥΜΕ, Χαρί-ΖΟΥΜΕ, Ελπί-ΖΟΥΜΕ, Καλπά-ΖΟΥΜΕ, Ραπί-ΖΟΥΜΕ, Ψωνί-ΖΟΥΜΕ, Τραβλί-ΖΟΥΜΕ Μαλά-ΖΟΥΜΕ, Χέ-ΖΟΥΜΕ κλπ...

"LAME!!"

Και αφού τελείωσε το πανηγυράκι του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών, με σύσσωμους όλους τους υποψηφίους να μας θυμίζουνε ότι είμαστε αρκετά ΖΩΝΤΑΝΟΙ ώστε να σηκώσουμε την κωλάρα μας και να πάμε να τους ψηφίσουμε, βρεθήκανε όλοι τους να μας λένε πόσο κερδισμένοι είναι!

Η αριστερά κέρδισε αφού αύξησε τα ποσοστά της!

Η ΝΔ κέρδισε αφού μείωσε στο 3% τη διαφορά της από την κυβέρνηση!

Το ΛΑΟΣ κέρδισε… γιατί έτσι του κάπνισε!

Ο Δημαράς κέρδισε αν και έχασε και παραιτείται κερδισμένος!

Η αποχή (40%!!!) κέρδισε αλλά και ποιος χέστηκε!

Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε ενώ ταυτόχρονα κάποιο μέντιουμ είπε στον πρωθυπουργό ότι οι έλληνες θέλουν η κυβέρνηση να συνεχίσει το θεάρεστο έργο της!

Την ίδια στιγμή περιμένουμε ακόμα να μας ανακοινώσουνε (για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο) το “πραγματικό” έλλειμμα για το 2009 ενώ τα μαθηματικά δε βγαίνανε έτσι και αλλιώς για το έλλειμμα ως είχε. Βάζοντας καινούργιους φόρους και αφήνοντας ακόμα τη φοροδιαφυγή να οργιάζει. Αυξάνοντας το ΦΠΑ και αφήνοντας ακόμα τον καθένα να πουλάει ότι γουστάρει όσο γουστάρει. Χωρίς παραγωγή και ουσιαστική ανάπτυξη, μόνο με φόρους και περικοπές και ηλίθιους νόμους για το κάπνισμα και πράσινα καραγκιοζιλίκια που κάποιοι το λένε ανάπτυξη. Εμ, με κλανιές δε βάφονται τα αβγά...

Και τώρα...


Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Μακαρόνια με σάλτσα καρότο

Ξέρετε μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω. Δεν έχω κανένα φοβερό ταλέντο ώστε να πάω στο Master Chef αλλά προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ για να φτιάξω ένα νόστιμο φαΐ, άλλες φορές με επιτυχία και άλλες φορές με παταγώδη αποτυχία (βλ: ξεροφάσουλα στο φούρνο, καραμελοπατάτες, μους χοιρινό με πορτοκάλι και πουρέ πατάτας με φυστικοβούτυρο).

Ωστόσο το πιο συχνό φαγητό που φτιάχνω δεν είναι άλλο από τα μακαρόνια, όχι επειδή μου αρέσουν αλλά επειδή είναι ένα εύκολο και γρήγορο πιάτο. Μετά από εκατοντάδες διαφορετικές συλλήψεις που έχω υλοποιήσει για τη σάλτσα που συνοδεύει τα μακαρόνια, επιτέλους ανακάλυψα την απόλυτη σάλτσα! Είναι η καλύτερη που έχω σκεφτεί και έχω φτιάξει ποτέ! Είναι απλούστατη και τόσο γαμάτη ώστε να της αξίζει να γίνει post! Είναι η μητέρα όλων των σαλτσών! Είναι η σάλτσα ΚΑΡΟΤΟ!!!


Συνταγή για 2 άτομα


Υλικά:
• Ένα μεγάλο καρότο (ή δύο μεσαία ή τρία μικρά).
• Ένα μεσαίο κρεμμύδι (ή δύο μικρά ή μισό μεγάλο).
• Μία πορτοκαλί πιπεριά (να είναι ασορτί με το καρότο).
• Δύο κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο (ή έξι κουταλιές του καφέ).
• Ένα σφινοπότηρο λευκό κρασί (όχι κρασοπότηρο).
• Αλάτι – Πιπέρι (όχι πολύ γιατί θα επηρεάσει τη γλύκα του καρότου).
• Μία “τσιμπιά” κρόκο Κοζάνης (το γνωστό “σουφράν”).
• Μία “τσιμπιά” ρίγανη (αν θέλετε).
• Μισό ποτήρι νερό (μόνο το νερό).

Εκτέλεση:
Παίρνουμε το καρότο και το ξεφλουδίζουμε. Αμέσως μετά το τρίβουμε στον τρίφτη από την πλευρά που φτιάχνει τα πολύ ψιλά κομματάκια. Κρατάμε το τριμμένο μας καρότο σε ένα μπολάκι. Κόβουμε το κρεμμύδι και την πιπεριά με το μαχαίρι σε κομματάκια. Στο σκεύος που θα φτιάξουμε τη σάλτσα ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το αφήνουμε να κάψει. Μόλις γίνει αυτό ρίχνουμε μέσα το κρεμμύδι και την πιπεριά και τα σοτάρουμε. Μετά σβήνουμε το κρεμμύδι και τη πιπεριά με το λευκό κρασί. Ρίχνουμε το τριμμένο καρότο στο σκεύος και ανακατεύουμε. Προσθέτουμε το αλατοπίπερο και το σουφράν. Ρίχνουμε και το μισό ποτήρι νερό και το αφήνουμε να βράσει για 6-7 λεπτά! Μόλις αποβράσει, αν θέλετε, προσθέστε λίγη ρίγανη (τη ρίγανη τη βάζουμε πάντα στο τέλος για να μη πικρίσει).
Έτοιμη η σάλτσα μας!

Φαντάζομαι ότι θα ξέρετε πως βράζονται τα μακαρόνια οπότε δε σας λέω. Τρίψτε και λίγο τυρί γραβιέρα (ναι.. η γραβιέρα είναι τυρί και ΟΧΙ κασέρι βλάκες) και ρίξτε το από πάνω. Ο κρόκος Κοζάνης (σουφράν) είναι πολύ σημαντική προσθήκη! Θα βρείτε εύκολα σε οποιοδήποτε super-market. Συνοδεύστε το γεύμα σας με ένα ποτήρι λευκό κρασί.

Καλή όρεξη!

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Απόγονος των μυθικών Ατλάντων ο Διονύσης , ευρήματα στη Θάσο εξηγούν επιτέλους το μυστήριο της εξαιρετικής του εφυίας ! Πόσες πληροφορίες να έχουν ενσωματωθεί στο πολύτιμο DNA του;
Είναι οι ψαλίγκουρες μια νέα φυλή υπερανθρώπων ;
Το μυστικό γύρω από την παπαρόπιτα και άλλες αποκαλύψες στη συνέντευξη που θα δώσει αποκλειστικά στο ppr!

Eco - trends

Πρόσφατα παρατήρησα ότι εννιά στα δέκα mails που λαμβάνω όταν είμαι στο γραφείο, έχουν στο τέλος για υπογραφή την προσβλητική επιγραφή "think before you print", η οποία συνήθως συνοδεύεται και από ένα χαζούλικο σχεδιάκι ενός δέντρου ή από το σήμα που συμβολίζει την ανακύκλωση ή από κάτι άλλο eco-wised τέλος πάντων. Τώρα, ο λόγος που χαρακτηρίζω την επιγραφή αυτή ως προσβλητική είναι γιατί δεν γουστάρω να μου λέει ο κάθε τυχάρπαστος τι να "think" και πότε να "think". Πόσο μάλλον όταν μου το λέει μέσω ενός αυτοματοποιημένου τρόπου.
_
"Αγαπητέ κύριε frontman

Blah blah blah.. blah blah.. blah blah blah. Blah blah blah.. blah blah.. blah blah blah. Blah blah blah.. blah blah.. blah blah blah.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση blah blah blah….

Ευχαριστώ!


Χ. Παπάρας


Think before you print!"
-

Έ άντε ρε και FUCK! Ποιος σου είπε ότι θέλω να εκτυπώσω τη μαλακιάρα που μου έστειλες;;;!

Από την άλλη, υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος βλαμμένων businessmen/women που απλά “δε γουστάρουν” τα ηλεκτρονικά έγγραφα και κάθονται και εκτυπώνουν την κάθε βλακεία για να τη διαβάσουν μισή φορά και μετά να τη παραχώσουν σε κάποιο συρτάρι για να καταλήξει στα σκουπίδια μετά από λίγο καιρό. SO FUCKING WHAT?! Η εξυπνακίστικη "show off" υπογραφή-επιγραφή θα αποτρέψει τον βλαμμένο από το να το κάνει; Ξέρετε πόσες εκτυπωμένες κόλες χαρτί έχω περιμαζέψει οι οποίες γράφουν στο κάτω μέρος τους "think before you print"; Και στο κάτω κάτω αν καθότανε κάποιος να κάνει μία εμπεριστατωμένη ανάλυση για το ποιος είναι ο οικολογικότερος τρόπος για την ανταλλαγή αρχείων, θα έπρεπε να κάτσει να υπολογίσει και το πόσες κιλοβατώρες χρειάζονται για την ανάγνωση/επεξεργασία ενός ηλεκτρονικού αρχείου! Το οποίο μπορεί φυσικά και να χρειαστεί να μεταβιβαστεί σε πολλούς υπολογιστές ταυτόχρονα! Πόσος λιθάνθρακας θα καεί άραγε στο εργοστάσιο της Πτολεμαΐδας προκειμένου να διαβάσετε το ολόλευκο αρχείο σας στον ενεργοβόρο υπολογιστή σας;;; Εεε;; Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό εξυπνάκιδες;; Ή μήπως είδατε την υπογραφή αυτή από κάποιον άλλο εξυπνάκια και το βρήκατε "cool enough" ώστε να τη κάνετε και δική σας; Αυτή είναι η συμβολή σας προς το φυσικό περιβάλλον; Γιατί δε στέλνετε κανά ποιο χρήσιμο κοινωνικό μήνυμα όπως "drugs can kill you" ή "use a condom"…;

{----}

Μια φορά, βρισκόμουνα στη Πανεπιστημίου περιμένοντας να περάσει κάποιο ταξί. Μόλις τελικά βρήκα ταξί, λίγο πριν μπω μέσα, τόλμησα να πετάξω το τσιγάρο που μέχρι τότε κάπνιζα στο δρόμο. Εκείνη την ώρα πέρασε δίπλα από το ταξί ένα μηχανάκι με ένα αρσενικό τσόκαρο το οποίο μου ξεφώνισε με ύφος: "Δεν είναι τασάκι κύριέ μου ο δρόμος!" και αμέσως έφυγε ικανοποιημένος που μου την είπε.

Χμ… OK! Δεν πετάμε σκουπίδια στο δρόμο. Το καταλαβαίνω απόλυτα και η αλήθεια είναι ότι δεν πετάω σκουπίδια στο δρόμο ΕΚΤΟΣ από τα αποτσίγαρά μου! Στο κάτω κάτω το κάπνισμα απαγορεύτηκε σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους και μόνο στο δρόμο μπορώ να καπνίσω. Οπότε μπορεί να μην είναι τασάκι ο δρόμος αλλά στο δρόμο δεν έχει τασάκια. Επίσης ο δήμος αθηναίων έχει πολλούς οδοκαθαριστές (ίσως πάρα πολλούς) και δε ξέρω πόσα από εκείνα τα αμαξάκια με τις παρκετέζες στο πλάι που καθαρίζουν το οδόστρωμα. Και από ότι φαίνεται κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους, γιατί αν δε τη κάνανε τότε η Πανεπιστημίου και όλο το κέντρο της Αθήνας θα ήταν ένα ατελείωτο χαλί από αποτσίγαρα, σκουπίδια και σκατά! Αυτά θα έλεγα στον κύριο αυτόν αν δεν εξαφανιζότανε με τη μηχανή του και αν φυσικά είχα τη δέουσα ψυχραιμία ώστε να μη του πετάξω χλέπα στη μάπα. Επίσης θα τον ρώταγα αν τον απασχολεί καθόλου το γεγονός ότι στην Ελλάδα, η τρανή πλειοψηφία των ανακυκλώσιμων σκουπιδιών καταλήγει μαζί με τα υπόλοιπα σκουπίδια στις χωματερές, κάτι το οποίο έχει κοστίσει στο ελληνικό δημόσιο εκατομμύρια ευρώ από τα πρόστιμα που καλείται να καταβάλει. Αν τον ενδιαφέρει το ότι η τρανή πλειοψηφία της ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα προέρχεται από τη καύση λιθάνθρακα. Αν έχει σκεφτεί ποτέ ότι η τρανή πλειοψηφία των τροφών που καταναλώνει είναι μεταλλαγμένη ή ορμονιασμένη ή γαμημένη γενικότερα!

{----}

Τον τελευταίο καιρό με έχει πιάσει κάτι και μαζεύω αυτή τη συλλογή με τα ζωύφια. Σχολιάστε το όπως θέλετε – αδιαφορώ! Πάντα μου άρεσαν τα έντομα και οι αραχνίδες και αφού αγόρασα τα τρία πρώτα τεύχη, θα αγοράσω και τα υπόλοιπα! Κι όμως κάποιοι του οικείου μου περιβάλλοντος (5 στον αριθμό) μου την είπαν επειδή τα ζωάκια αυτά θυσιάστηκαν μέσα στη τεχνητή ρητίνη για να γίνουν διακοσμητικά στο σπίτι μου. Μάλιστα….

Δε θέλω να προβάλω σαν επιχείρημα τη διευκρίνιση που έχει το περιοδικό από πίσω - δηλαδή το ότι τα ζωύφια προέρχονται από ειδικές φάρμες και δεν απειλούνται με εξαφάνιση κλπ. Απλά αναρωτιέμαι πόσα μυρμηγκάκια έχει σκοτώσει ο καθένας από εμάς πετώντας το νερό με τη χλωρίνη με την οποία μόλις σφουγγάρισε στο σιφόνι. Πόσες αραχνούλες τα κακάρωσαν από την ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλούν τα οχήματά μας. Πόσες ακριδούλες δηλητηριάστηκαν τρώγοντας τροφή ποτισμένη με ανθρώπινο φυτοφάρμακο. Και πόσοι ψαλίγκουρες γενικότερα δε πρόλαβαν καν να γεννηθούν εξαιτίας του απλού, αθώου και καθημερινού τρόπου ζωής μας. Οπότε μη μου σπάτε τον πούτσο με τις ενοχικές σας μαλακίες επειδή μαζεύω αυτά τα….. πουτσοέντομα τέλοσπάντων..!

{----}

Έχω λοιπόν βάσιμες υποψίες ότι έχω πέσει θύμα κατ’ εξακολούθηση μιας -και καλά- οικολογικής λόξας που έχει πιάσει τα τελευταία χρόνια τους νεοέλληνες -και γενικότερα τους ευρωπαίους.

"Είμαστε οικολόγοι! Πετάμε τα σκουπίδια μας στην ανακύκλωση! Φυτεύουμε δεντράκια στις καμένες δασικές εκτάσεις! Δεν πετάμε τα τσιγάρα μας χάμω (για την ακρίβεια κόβουμε το κάπνισμα τελείως)! Αγοράζουμε βιολογικά τρόφιμα! Δεν εκτυπώνουμε ποτέ χαρτί εκτός και αν είναι απόλυτη ανάγκη (υψίστης εθνικής σημασίας)! Παίρνουμε πράσινα δάνεια και φτιάχνουμε πράσινα σπίτια! Φοράμε οικολογικά ρούχα! Χρησιμοποιούμε οικολογική βενζίνη! Γράφουμε σε οικολογικά τετράδια! Διαβάζουμε οικολογικά περιοδικά! Παρακολουθούμε οικολογικά τηλεοπτικά προγράμματα! Μασάμε οικολογικές μαστίχες! Χέζουμε σε οικολογικές χέστρες! Βλέπουμε οικολογικές τσόντες! Γαμάμε οικολογικές πουτάνες (με οικολογικές καπότες) κλπ κλπ!"

Και το χειρότερο από όλα είναι ότι αν δε κάνεις και ΕΣΥ κάτι από τα παραπάνω, τότε είσαι και ΕΣΥ ένα κομμάτι του καρκίνου που έφτιαξε η ανθρωπότητα και που καταστρέφει τον πλανήτη και σκοτώνει τη βιόσφαιρα! Τα παιδιά σου θα υποφέρουν καθώς θα αργοπεθαίνουν από το global warming και από τα τοξικά αέρια που εσύ παρήγαγες! ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ!

Έ άντε και FUCK again!

Αυτού του είδους η "οικολογική συνείδηση" δεν είναι τίποτα άλλο από ακόμα ένα ρεύμα μόδας. Κάτι παρόμοιο με τις μοδάτες καμπάνιες για τα παιδάκια της Αφρικής (τις οποίες ο Sacha Baron Cohen σατιρίζει επιτυχημένα με ξεκαρδιστικό τρόπο στη ταινία Bruno). Έτσι λοιπόν ξαφνικά, άρχισαν να ξεφυτρώνουν οικολογικά ρούχα με οικολογικά μηνύματα! Ρούχα κάθε είδους! Από οικολογικά βρακάκια μέχρι οικολογικές γούνες! Και όπως κάθε επιτυχημένη μπουρδάκλα που έχει ξεράσει ο κόσμος της μόδας έτσι και η eco-fashion κατάφερε να κατακτήσει τον πλανήτη και να καθορίσει τρόπους ζωής! Επιφανειακά πάντα όμως, όπως οτιδήποτε fashion-wised και πάντα αποφέροντας τα ανάλογα κέρδη σε κάποιους! Μετά τα οικολογικά βρακιά λοιπόν, δεν άργησε να ακολουθήσει η εμπορική επιτυχία και άλλων eco-products! Καύσιμα, αυτοκίνητα, τετράδια, ρούχα, απορρυπαντικά, τρόφιμα, ποτήρια, μολύβια, μπρελόκ και ένα σωρό οικολογικά σκατά! Το κλειδί της επιτυχίας ήταν το "inception" ότι αν χρησιμοποιείς οικολογικά προϊόντα τα παιδιά σου δε θα πεθάνουν από πνιγμό που θα έχει προκληθεί από κάποια εσωτερική αιμορραγία στα ζωτικά τους όργανα στο κοντινό μέλλον ενώ ταυτόχρονα βοηθάς και τα ζωάκια του κόσμου! Συγκεκριμένα τα γλυκούλικα ταλαιπωρημένα χνουδωτά ζωάκια με τα λυπημένα υγρά ματάκια. Και έτσι η βιομηχανία της "οικολογίας" έγινε σε χρόνο "dt" εξαιρετικά κερδοφόρα! Μάλιστα δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι σε γενικές γραμμές τα οικολογικά προϊόντα όπως και τα βιολογικά τρόφιμα είναι πανάκριβα!

"Ααα! Προκειμένου να είναι η συνείδηση μου ήσυχη, θα τα σκάσω τα λεφτά! Και μετά θα πάω να φυτέψω με τον ΣΚΑΪ ραδίκια στη Πάρνηθα."

Έ σκάστα και σκάσε!

Το φυσικό περιβάλλον είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα για να είναι ακόμα ένα trend της εποχής. Και όπως σχεδόν κάθε σημαντικό ζήτημα που αφορά όλους, έτσι και η προστασία του είναι ζήτημα ΠΟ-ΛΙ-ΤΙ-ΚΟ! Εννοείται ότι αυτό είναι κάτι που απέχει έτη φωτός από κάτι "πράσινες πολιτικές" τύπου ΠΑΣΟΚ!

Ωστόσο το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι στην ουσία δεν υπάρχει καμία οικολογική τεχνολογία. Απλά υπάρχουν τεχνολογίες λιγότερο επιβαρυντικές για το περιβάλλον σε σχέση με άλλες. Από εκεί και έπειτα υπάρχουν παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν τη κάθε περίσταση για το κατά πόσο μια τεχνολογική εφαρμογή είναι συμφέρουσα ή όχι. Είναι λοιπόν στο χέρι της πολιτείας, είτε σε επίπεδο χώρας είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, η αξιολόγηση και η εφαρμογή της. Η τεχνολογία και η χρήση της στη καθημερινότητά μας είναι αυτή που καλουπώνει τον τρόπο ζωής μας και όχι τα ηθικολογικά χαζοtrends. Αν λοιπόν κυριαρχεί η οικονομική πολιτική έναντι της οικολογικής –όπως και ισχύει στον καπιταλισμό, η κατάσταση δε βελτιώνεται από κανένα "οικολογικό" χάιπ!

Print before you think!

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Το ενδογενές ένστικτο

"Ζωντανό απολίθωμα" (living fossil) είναι ένας ανεπίσημος όρος που χρησιμοποιείται για τα είδη τα οποία είναι όμοια (ή σχεδόν όμοια) με τους απολιθωμένους προγόνους τους. Πράγμα που σημαίνει ότι για αυτούς τους οργανισμούς, η εξέλιξη είχε μηδενική ή αμελητέα δράση εδώ και χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια. Αυτό έγινε γιατί οι οργανισμοί αυτοί δε χρειάστηκαν ποτέ τους να εξελιχθούν περαιτέρω ώστε να προσαρμοστούν στο φυσικό περιβάλλον, αφού ήταν ήδη πολύ αποτελεσματικοί στο να βρίσκουν τροφή, να αποφεύγουν τους θηρευτές και να αναπαράγονται επιτυχώς. Κοινώς, στο να επιβιώνουν και να διαιωνίζονται χωρίς ή με ελάχιστο ανταγωνισμό. Τέτοια ζωντανά απολιθώματα είναι μερικά είδη καρχαρία, οι χελώνες, οι σκολόπεντρες που τόσο καλά γνωρίσαμε φέτος και πλήθος άλλων ζωντανών οργανισμών.

Κάποιοι λοιπόν υποστηρίζουν ότι πλέον, ο σημερινός άνθρωπος, ο Homo sapiens sapiens (Latin: "wise man" or "knowing man"), έχει φτάσει και αυτός στο τέρμα της εξελικτικής του πορείας, αφού έχει τιθασεύσει το φυσικό περιβάλλον (ή έτσι νομίζει), έχει καταφέρει να βρίσκει τροφή κάτω από αντίξοες συνθήκες, να αντιμετωπίζει θηρευτές και ασθένειες, να επιβιώνει στα πιο αφιλόξενα μήκη και πλάτη της Γης και να έχει πολλές ευκαιρίες για αναπαραγωγή ακόμα και με την παρουσία δυσμορφιών ή δυσπλασιών. Και αυτό γιατί ο Hss έχει ξεφύγει λένε από τα ένστικτα επιβίωσης που περιορίζουν τα ζώα στη κτηνώδη φύση τους. Με τη πρωτοφανή του σοφία, την κοινωνικότητά του, την περιέργειά του, την εφευρετικότητά του.. Και αργότερα με τον πολιτισμό του, με την επιστήμη και την τεχνολογία του. Ωστόσο, το πόσο ή αν εξελίσσεται ο Hss είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να έχει απάντηση ακόμα. Η μονάχα μερικών χιλιάδων ετών ιστορία που γνωρίζουμε για τον Hss είναι πολύ λίγη για να μας φανερώσει τυχόν μεταλλάξεις οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καινούργιο είδος. Αντίστοιχα δε μπορούμε να προβλέψουμε μεταλλάξεις οι οποίες μπορούν να συμβούν στο μέλλον. Το σίγουρο είναι πάντως ότι ο Hss δεν απαλλάχτηκε ποτέ από τα κτηνώδη ένστικτα επιβίωσης που χαρακτηρίζουν τις ανθρωπίδες και όλα τα πρωτεύοντα θηλαστικά.

Ένα κοινωνικό χαρακτηριστικό γνώρισμα των πρωτευόντων θηλαστικών αλλά και πάρα πολλών άλλων ειδών είναι o εξέχων ρόλος του αρσενικού. Το αρσενικό μπορεί να είναι ηγέτης αγέλης, προστάτης οικογενείας, κυνηγός θηραμάτων, ικανός για να αναπαράγει και να μεγαλώσει απογόνους, ικανός να εγκαταστήσει μία γερή φωλιά, ικανός να κάνει οτιδήποτε περνάει από το χέρι/πόδι/ράμφος του ώστε να βοηθήσει στο να επιβιώσει και να διαιωνίσει το είδος του, μέσα από τα δικά του γονίδια! Όμως το αρσενικό δεν είναι μόνο του. Υπάρχουν και άλλα αρσενικά τα οποία το ανταγωνίζονται, προσπαθώντας να φτιάξουν καλύτερη φωλιά, επιδεικνύοντας τη δικιά τους δύναμή και ομορφιά, κυνηγώντας περισσότερα και μεγαλύτερα θηράματα.. Πάντα υπό το άγρυπνο βλέμμα των τελικών κριτών. Των θηλυκών!

Έτσι λοιπόν έχουν μάθει να ζούνε και να πολλαπλασιάζονται αυτά τα είδη! Μέσα από αυτή την ανελέητη κόντρα υπεροχής μεταξύ των αρσενικών και από αυτό το παιχνίδι υποταγής μεταξύ αρσενικών και θηλυκών. Και ο Hss, μαζί με οτιδήποτε άλλο κουβάλησε στο γονιδίωμά του από την προϊστορία του, κληρονόμησε και αυτή τη χαρακτηριστική κοινωνική τάση. Ταυτόχρονα, λόγω τις ικανότητάς του να σκέφτεται πολύπλοκα θέματα, κληρονόμησε και ένα καλό φιλοσοφικό ερώτημα: "Ποιος είναι εν τέλει ο υποταγμένος; Το αρσενικό ή το θηλυκό; Ή μήπως κανένα από τα δύο; Ή μήπως και τα δύο;!"

Αυτή η κοινωνική τάση είναι λοιπόν που σημάδεψε τη μοίρα του Hss δημιουργώντας άτομα δύο ταχυτήτων: Τους άνδρες και τις γυναίκες. Και αυτό είναι κάτι που διαφαίνεται ανα τους αιώνες σε όλα τα στάδια από τα οποία έχει περάσει η ανθρωπότητα. Σε διαφορετικούς τομείς αλλά με την ίδια διακριτική λεπτομέρεια, η γυναίκα ήταν πάντα σε διαφορετικό επίπεδο από αυτό του άνδρα.

Από τις απαρχές τις ιστορίας του ανθρώπου, όταν η μυϊκή δύναμη ήταν απόλυτης σημασίας για την επιβίωση, ο άνδρας ήταν αυτός ο οποίος ήταν άμεσα υπεύθυνος για την προστασία της οικογένειας και την εύρεση τροφής. Όταν αργότερα, λόγω και της κοινωνικής φύσης του ανθρώπου, άρχισαν να σχηματίζονται ομάδες με νομαδικό τρόπο ζωής, η μυηκή δύναμη σε συνδυασμό με τη στρατηγική ικανότητα έγινε καθοριστική για την ανάλυψη της ηγεσίας. Δε λείπουν βέβαια από το φάσμα της ιστορίας και μερικές μητριαρχικές κοινωνίες οι οποίες υπήρξαν κατα καιρούς, λόγω κοινωνιολογικών αλλά και κυρίως θρησκευτικών αιτιών, αλλά και που είναι τόσο ελάχιστα παραδείγματα ώστε να μη μπορούνε να συγκριθούν με την ηγεμονία του φαλλού που χαρακτηρίζει την υπόλοιπη ανθρώπινη ιστορία... Αργότερα λοιπόν, όταν ο άνθρωπος άρχισε να φιλοσοφεί λίγο παραπάνω και να αντιλαμβάνεται τη διαφορά που έχει από τα υπόλοιπα ζώα, άρχισε και να καταλαβαίνει ότι ίσως η μυηκή δύναμη δε μπορεί να καθορίζει την ικανότητα για ηγεσία. Έτσι εφηύρε ιδέες όπως τη "δημοκρατία", εξαιρώντας όμως πάλι ευθαρσώς τις γυναίκες. Άλλες φορές πάλι, ένας δυνατός ηγέτης επιδιδόταν σε ατελείωτες κατακτητικές εκστρατείες, για διάφορους λόγους, υποτάσσοντας ολόκληρους λαούς, μόνο και μόνο με δύναμη υπεροχής. Οι πιο σπουδαίοι, κατα τους ιστορικούς, κατακτητές: Genghis Khan, Qin Shi Huang, Μέγας Αλέξανδρος, Charlemagne, Μahmud ii, και Napoléon Bonaparte ήτανε όλοι τους άνδρες..! Πιο ενδιαφέρον όμως είναι το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι ήθελαν ένα δυνατό ηγέτη για να τους καθοδηγεί, με πλούσιες στρατηγικές ικανότητες και δύναμη! Οι πάντες! Και οι γυναίκες! Οι γυναίκες οι οποίες πάντα είχαν το δικό τους καθοριστικό ρόλο σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Μεταφέροντας από γενιά σε γενιά, τα ίδια ακριβώς γονίδια των θηλαστικών από τα οποία κατάγεται ο Hss. Των ίδιων θηλαστικών των οποίων τα θηλυκά άτομα, στηρίζανε τις πιθανότητές επιβίωσής τους στα ικανότερα μεταξύ των αρσενικών, ανταμείβοντάς τα.. με αγνή θηλυκότητα! Υποτιμημένες κατα πολλούς και όμως απόλυτα προσαρμοσμένες στη φαλλοκρατική ιστορία του ανθρώπινου γένους, ακολουθώντας πάντα το "ενδογενές ένστικτο".

Και έτσι όλοι οι πολιτισμοί που δημιούργησε και ανέπτυξε ο άνθρωπος, είχαν συνιστώσα την κοινωνική διαφοροποίηση των δύο φύλων. Σε κάποια μέρη του κόσμου, η γέννηση ενός κοριτσιού θεωρείται κατάρα για μια οικογένεια, κάτι το οποίο μπορεί να πιστεύουν και οι ίδιες οι μητέρες! Επίσης, οι μοίχες γυναίκες μπορεί να εκτελούνται δια λιθοβολισμού κάτι το οποίο δεν ισχύει για τους άντρες. Στην πολιτική ζωή, πέρασαν αιώνες ώστε να μπορέσουν να ενταχθούν και οι γυναίκες, που ακόμα και σήμερα είναι συντριπτικά λιγότερες σε αριθμό. Στον αθλητισμό, και πάλι το αρσενικό φύλο ήταν και είναι το κυρίαρχο - πιθανότατα λόγω μυϊκής υπεροχής. Όμως και στα επιστημονικά επιτεύγματα και τη τεχνολογική πρόοδο όπως επίσης και στις τέχνες οποιασδήποτε μορφής, το αρσενικό φύλο έχει τα πρωτεία – χωρίς ωστόσο (προφανώς) να υπάρχει κανένα θέμα διανοητικής υπεροχής. Δεν έχει αποδειχθεί ποτέ αν το ένα φύλο είναι πιο "ανόητο" από το άλλο. Πάντα όμως οι γυναίκες ήταν και είναι αδιαίρετο κομμάτι του "φαλλοκρατικού" πολιτισμού που δημιούργησε ο άνθρωπος. Απολαμβάνοντας και αυτές όπως και ο καθένας που είχε την ευκαιρία, την όποια "πολιτιστική πρόοδο".

Κάτι άλλο το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε όλα τα στάδια της ανθρωπότητας, είναι η θρησκεία. Για χιλιάδες χρόνια, ήταν ο μόνος τρόπος για την επιβολή κανονισμών ανάμεσα στις κοινωνίες και συχνά μία μέθοδος χειραγώγησης των ανθρώπων. Στη τρανή τους πλειοψηφία, οι διάφορες θρησκείες, διαχωρίζουν ευδιάκριτα τα δύο φύλα. Από το ισλάμ που επιτρέπει τους πολλαπλούς γάμους ενός άντρα μέχρι τον καθολικισμό και τον πάντα αρσενικό πάπα. Θα επικεντρωθώ όμως στο δικό μας "επίσημο" θρήσκευμα, για να αποφύγω τυχόν συγκρίσεις με τις υπόλοιπες θρησκείες του κόσμου για το ποια κρατάει τα κλειδιά της αλήθειας. Ούτε η ορθοδοξία λοιπόν θα μπορούσε να ξεφύγει από την ανδροκρατεία που διακρίνει τα περισσότερα θρησκεύματα του κόσμου. Στο κάτω κάτω είναι και σχετικά πρόσφατη θρησκεία αφού στο παρελθόν προηγήθηκαν πάμπολλες οι οποίες βάδιζαν στο ίδιο μοτίβο. Σκεφτείτε λιγάκι πόσες διακρίσεις γίνονται από την ορθόδοξη εκκλησία ανάμεσα στα δύο φύλα! Μέσα στην εκκλησία οι πιστοί διαχωρίζονται αναλόγως το φύλο τους και κάθονται εξ αριστερόν αν είναι γυναίκες και εκ δεξιόν αν είναι άνδρες. Οι γυναίκες δε μπορούνε να γίνουν ιερωμένοι. Για την ακρίβεια τους απαγορεύεται ρητώς να εισέλθουν μέσα στο χώρο του ιερού και της αγίας τράπεζας! Για τις "έξτρα πνευματικές ανάγκες" των γυναικών, έχουν διαμορφωθεί ειδικά γυναικεία μοναστήρια! Ακόμα και στη σημερινή εποχή, η δυνατότητα προσκυνήματος των γυναικών στο Άγιο Όρος, το οποίο θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος της ορθοδοξίας, είναι απαγορευμένη. Κάτι το οποίο μπορεί κάλλιστα σήμερα να χαρακτηριστεί ως καταπάτηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας και εγκατάστασης των πολιτών! Το μόνο που τους επιτρέπεται είναι μία βόλτα με το καραβάκι γύρω από το Άγιο Όρος. Και όμως...! Έχετε δει πολλές πιστές γυναίκες να διαμαρτύρονται για όλα αυτά; Ούτε μία δεν υπάρχει! Ούτε υπήρξε και ποτέ... Πρέπει να τις δείτε πως χαίρονται όταν είναι πάνω στο καραβάκι και μαζεύουν "επαγωγική ευλογία" από το βουνό! Καμαρώνοντας που, αν και ταπεινά γυναικάκια, αξιώθηκαν να αντικρίσουν με τα ίδια τους τα μάτια τον άγιο τούτο τόπο! Δόξα σοι τω Θεώ! Το Πατέρα, παντοκράτορα..Τον εκ του Πατρός γεννηθέντα.. ου ποιηθέντα.. ομοούσιον τω Πατρί.. κλπ κλπ.....

Μπορεί να είναι ένα θέμα ακόμα για το αν και κατά πόσο εξελίσσεται ο άνθρωπος βιολογικά, ωστόσο το σίγουρο είναι ότι η ανθρωπότητα εξελίσσεται στο σύνολό της. Και κάποια στιγμή, σε πολλά μέρη του κόσμου, ο άνθρωπος κατάλαβε ότι οι κοινωνικές, φυλετικές και λοιπές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων δε μπορούνε να καθορίσουνε την αξία του κάθε ατόμου ως ξεχωριστή οντότητα. Και έφτασε η ώρα που άρχισαν να εξισώνονται οι άνθρωποι (συχνά με κάποια politically correct μορφή αλλά και στο βαθμό που ο καπιταλισμός το επιτρέπει) και που μαζί με τα υπόλοιπα είδη ρατσισμού να εξασθενεί και ο σεξισμός. Και εδώ είναι που το παιχνίδι μεταξύ των δύο φύλων έγινε πραγματικά ενδιαφέρον. Το ότι εντάχθηκαν και οι γυναίκες μέσα στις "αντρικές υποθέσεις", δε σημαίνει και ότι ο άνθρωπος κατάφερε να εξαλείψει με κάποιο μαγικό ραβδάκι οποιοδήποτε "ένστικτο" τον οδηγούσε στη μέχρι πρότινος συμπεριφορά και των δύο φύλων. Για τους άντρες, αυτός ο συμβιβασμός τελικά αποδείχθηκε σχετικά εύκολος. Εκτός από μερικά, γενικώς πικρόχολα, σεξιστικά σχόλια στα οποία μπορεί να υποπέσει κανείς, η "μοιρασιά" η οποία έγινε δεν είχε ποτέ κανένα ιδιαίτερο αντίκτυπο στη ζωή του άντρα. Η υπόθεση αποδείχθηκε τελικώς δύσκολη για τις γυναίκες. Οι γυναίκες οι οποίες ξαφνικά βρέθηκαν σε ένα περιβάλλον το οποίο τις καλεί συνεχώς να αρπάξουν τη δικιά τους τύχη στα χέρια τους ως ίσοι και άξιοι πολίτες αυτού του κόσμου τη στιγμή που από μέσα τους το "ενδογενές ένστικτο" χτυπάει "alerts" υπό τους ήχους των λέξεων "μητρότητα, οικογένεια, σπίτι, ευημερία" ήτοι "επιβίωση, διαιώνιση" και ποιος ξέρει τι άλλο. Ταυτόχρονα ένα κόμπλεξ βρέθηκε να υποθάλπει στους κόλπους και των δύο φύλων (τους μεταφορικούς κόλπους) σχετικά με το πόσο ικανό είναι το ένα φύλο να ανταπεξέλθει σε τομείς που μέχρι πρότινος θεωρούνταν αποκλειστικότητα του άλλου. Ωστόσο τα διλήμματα τα οποία αντιμετωπίζει μία σύγχρονη γυναίκα, τη τοποθετούν σε μία πραγματικά δυσμενή κατάσταση. Διλλήματα τα οποία εναλλάσσονται και μεταλλάσσονται με τρόπους τους οποίους ίσως ποτέ δε κατανοήσουμε. Συμπεριφορές που την επηρεάζουν σε επαγγελματικό, κοινωνικό και απόλυτα προσωπικό επίπεδο αλλά και που επηρεάζουν και τους γύρω της. Καλείται να πάρει αποφάσεις κάτω από αδιευκρίνιστες πιέσεις τις οποίες συχνά ούτε η ίδια αντιλαμβάνεται. Πόσο μάλλον κάποιος του αντιθέτου φύλου..!

Είναι λογικό λοιπόν να γίνεται αγαπημένο αντικείμενο συζήτησης/μελέτης η σύγχυση η οποία δημιουργήθηκε στις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων. Μία ακόμα σύγχυση από τις πολλές που παράχθηκαν από την αναμόχλευση των πρωτόγονων ενστίκτων που κουβαλάει ο Hss και της πολιτιστικής, και ότι αυτής συνεπάγεται, προόδου του. Και έτσι η ανάλυση στερεοτύπων και γενικών κοινών χαρακτηριστικών στις συμπεριφορές, έκαναν τα άτομα και των δύο φύλων να σκέφτονται ανταγωνιστικά μεταξύ τους (γυναίκες οδηγοί, άπιστοι άντρες, πουτάνες γυναίκες, μαλάκες άντρες, κουτσομπόλες, γουρούνια κλπ). Feminism & Masculism και άλλα τέτοια υπέροχα! Πολλές γυναίκες ξεχνάνε τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε το γυναικείο φύλο στην "εδραίωση" της φαλλοκρατίας στην ιστορία του ανθρώπου. Πολλοί άντρες αντίστοιχα ξεχνάνε πως σχεδόν οποιαδήποτε ενέργειά τους, περνούσε πάντοτε από το φίλτρο της αυστηρής γυναικείας κρίσης (όλα για το μουνί). Και ακόμα και σήμερα, κάποιες μιλάνε για το κατά πόσο υπάρχει ισότητα μεταξύ των δύο φύλων ενώ κάποιοι μιλάνε για αναστροφή των ρόλων των δύο φύλων. Και ποιος είναι εν τέλει ο υποταγμένος; Το αρσενικό ή το θηλυκό; Η μήπως κανένα από τα δύο; Ή μήπως και τα δύο; Μήπως είμαστε όλοι μας απόλυτα υποταγμένοι στις περίπλοκες βιολογικές δράσεις του οργανισμού μας και στα αινιγματικά ένστικτα που μας προίκισε η φύση; Μήπως απλά δεν βρίσκεται κανένα νόημα στο κατά πόσο υπήρχε/υπάρχει ισότητα μεταξύ των δύο φύλων; Μήπως δεν έχει καμία αξία η ανάλυση των ρόλων και των αρμοδιοτήτων των δύο φύλων; Μήπως απλά ο Hss εξακολουθεί να βρίσκεται στην ίδια τροχιά προς την επιβίωση όπως και πριν από οκτώ χιλιάδες χρόνια;

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Το έπος του batman! '60s

http://www.youtube.com/watch?v=-bREcn8PFYk&feature=related

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

tarboy



Tarboy είναι μία μικρή flash/animation ιστορια. Όμορφο σχέδιο και μουσικούλα...απολαύστε εδώ

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Με αυτά τα τραγούδια κάνεις κέφι...

Η απάντησή μου στον Mayhem και τον Kthnara που χθες το βράδυ στο σπίτι μου δεν μου επέτρεψαν να βάλω Χριστοδουλόπουλο, Τερλέγκα κ.α.... ισχυριζόμενοι ότι αυτά είναι καψουροτράγουδα κατωτάτης υποστάθμης...



Δώσε στον Έλληνα κλάψα και καψούρα και πάρ' του τη ψυχή!!!

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

blooming bidet

βρέθηκε επιτέλους η λύση για το πλύσιμο της κωλάρας μερικών από εδώ μέσα. ένα πολυεργαλείο το οποίο είναι βιλούδου για ευαίσθητες και τρυφερές σουφρίτσες(και όχι μόνο)!!! πολλές οι λειτουργίες του τις οποίες θα διαπιστώσετε στο παρακάτω βίντεο. φυσικά λείπει μια λειτουργία η οποία είναι ο συναγερμός. πατάτε το κουμπί σε περίπτωση που χρειαστείτε βοήθεια. η τιμή του στην Ελλάδα ανέρχεται στα 350€.





Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Παραλήρημα...ΤΕΛΟΣ!!!





Αγαπητά μου PPRs επειδή πρώτον πολύ αναλύσαμε αυτές τις δύο περιπτώσεις ερωτικού παραληρήματος μετά από χωρισμό, και δεύτερον επειδή ξέρω ότι όλοι σας διψάτε για επιστήμη σας παραθέτω κάποια ενδιαφέροντα επιστημονικά στοιχεία για να μπούμε πιο βαθιά στο θέμα και να κατανοήσουμε καλύτερα αυτές τις συμπεριφορές:

Στην ψυχιατρική ο χωρισμός θεωρείται μια κατάσταση πένθους, δηλαδή είναι σαν να πέθανε ένας πολύ δικός μας άνθρωπος. Το 1969, η ψυχίατρος Elisabeth Kübler-Ross στο βιβλίο της On Death and Dying αναφέρει για πρώτη φορά ότι στις καταστάσεις αυτές ο άνθρωπος περνάει από πέντε ψυχλογικά στάδια 1) της άρνησης, 2) του θυμού, 3) της διαπραγμάτευσης, 4) της κατάθλιψης και 5) της αποδοχής. Τα στάδια αυτά είναι γνωστά και ως μοντέλο Kübler-Ross ή τα πέντε στάδια της θλίψης. Τα στάδια αυτά ισχύουν για ανθρώπους που έχουν χάσει ένα προσφιλές πρόσωπο, ισχύουν για ανθρώπους που ακούνε μια κακή είδηση για την υγεία τους, ανθρώπους που έχουνε χωρίσει κτλ. Μελέτες έχουν δείξει ότι αυτά τα στάδια δεν εναλάσονται πάντα με την ίδια σειρά αλλά ούτε έχουν την ίδια χρονική διάρκεια σε όλους τους ανθρώπους. Για να καταλάβετε καλύτερα τα στάδια θα σας δώσω παράδειγμα ενός χωρισμένου:

Στάδιο 1ο - Άρνηση
"Δεν είναι δυνατό να μου συμβαίνει εμένα αυτό", "περαστικό θα είναι, θα ξαναείμαστε μαζί"

Στάδιο 2ο - Θυμός
"Την σκατοκαριόλα της πρόσφερα τα πάντα και με χώρισε", "Θα την δείξω εγώ της ρουφιάνας, θα την κάνω να φτύσει το γάλα που βύζαξε"

Στάδιο 3ο - Διαπραγμάτευση
"Έλα μωράκι μου δώσε μια δεύτερη ευκαιρία, κι από μένα ότι θέλεις", "Αν είχαμε κάνει αυτό θα ήταν καλύτερα και θα είμασταν μαζί τώρα", "Θα αλλάξω, θα γίνω όπως θέλεις, θα κάνω ότι μου ζητήσεις", "Να σε δώκω τη Σαχάρα, να με δώκεις το Ζουέζ;"

Στάδιο 4ο - Κατάθλιψη
"Σκατάααα", "Όλα μου πάνε στραβά", "Γαμώτο δεν θα βρω άλλη γκόμενα σαν κι αυτήν...ήξερε τους Judas Prist", "Η αγαπημένη μου ταινία είναι Ο Εργένης"

Στάδιο 5ο - Αποδοχή
"Εντάξει χωρίσαμε, τι να γίνει τώρα", "Φτάνει πια, πάμε για άλλα"


Σας παραθέτω επίσης τα αποτελέσματα-συμπεράσματα ενός ενδιαφέροντος επιστημονικού άρθρου (έγκυρου εε...από το pubmed...όχι από το troktiko)

Ο χωρισμός από έναν άνθρωπο με τον οποίο είναι κάποιος ερωτευμένος, διεγείρει τμήματα του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στην επιβράβευση, στον εθισμό και στην παρακίνηση – γεγονός που εξηγεί γιατί ο πόνος από αυτόν είναι τόσο δύσκολο να ελεγχθεί, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το εύρημα αυτό εξηγεί τις ακραίες συμπεριφορές που μερικές φορές γεννά η ερωτική απογοήτευση - μεταξύ αυτών την παρακολούθηση του ατόμου που έφυγε, τις αυτοκτονικές τάσεις ή ακόμα και τους φόνους λόγω ερωτικού πάθους.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Ράτγκερς στο Νιου Τζέρσι και τρία πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης (το Stony Brook, το Yeshiva και το NY State), υπέβαλλαν σε μια εξελιγμένη μορφή μαγνητικής τομογραφίας 15 ετεροφυλόφιλους φοιτητές και φοιτήτριες, τους οποίους είχαν χωρίσει πρόσφατα οι σύντροφοί τους αλλά αυτοί εξακολουθούσαν να είναι τρελά ερωτευμένοι μαζί τους.

Η εξέταση λέγεται λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) και αποκαλύπτει πως ενεργοποιούνται τα διάφορα τμήματα του εγκεφάλου κάθε φορά που σκεφτόμαστε ή κάνουμε κάτι.

Η μέση διάρκεια του χρόνου που είχε περάσει από τον χωρισμό έως την δήλωση συμμετοχής στη μελέτη ήταν 63 ημέρες, όλοι οι εθελοντές είχαν υψηλές βαθμολογίες σε ειδικά τεστ αξιολόγησης του πόσο ερωτευμένοι ήταν, ενώ όλοι είπαν πως περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας (πάνω από το 85%) σκεπτόμενοι την/τον πρώην σύντροφό τους και λαχταρώντας να γυρίσει.

Όταν οι ερευνητές έδειξαν στους εθελοντές τους μία φωτογραφία του/της πρώην συντρόφου τους, υπήρξε πολύ μεγαλύτερη δραστηριότητα σε ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου απ’ ό,τι όταν τους έδειξαν την «ουδέτερη» φωτογραφία ενός απλού φίλου τους.

Η αυξημένη δραστηριότητα παρατηρήθηκε:

* Στην κοιλιακή καλυπτήρια περιοχή του μέσου εγκεφάλου, η οποία περιέχει το κέντρο ευχαρίστησης, ελέγχει τα κίνητρα και την ανταμοιβή, και είναι γνωστό πως παίζει ρόλο στην ερωτική αγάπη.

* Στον επικλινή πυρήνα και στον κογχιομετωπιαίο/προμετωπιαίο φλοιό, που εμπλέκονται στην λαχτάρα και στον εθισμό.

* Στον νησιδιακό φλοιό και στο πρόσθιο τμήμα της έλικας του προσαγωγείου, που παίζουν ρόλο στον σωματικό πόνο και στην συντριβή.

Υπάρχει όμως ελπίδα για τους ερωτοχτυπημένους. Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως όσο περισσότερος καιρός είχε περάσει από τον χωρισμό, τόσο μικρότερη ήταν η δραστηριότητα σε μία άλλη περιοχή του εγκεφάλου (το δεξιό κοιλιακό κέλυφος/ωχρά σφαίρα) η οποία σχετίζεται με την προσκόλληση.

Επιπλέον, υπήρχε ενεργοποίηση στις περιοχές του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στην διαχείριση των δύσκολων συναισθηματικών καταστάσεων και στην αξιολόγηση του τι χάνουμε και τι κερδίζουμε. Αυτό υποδηλώνει πως όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν χωρισμό, προσπαθούμε να καταλάβουμε και να μάθουμε από αυτήν την δύσκολη κατάσταση – και αυτό είναι μια πολύ υγιής αντίδραση, λένε οι ερευνητές.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση Νευροφυσιολογίας» (JN) την οποία εκδίδει η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία (APS). Σύμφωνα με την APS, συνοπτικά τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι «το πάθος της ερωτικής αγάπης δεν είναι ένα συγκεκριμένο συναίσθημα» αλλά μια ολόκληρη κατάσταση.

Επιπλέον, όσα αποκαλύπτει η νέα μελέτη ενισχύουν την θεωρία ότι «η ερωτική απογοήτευση είναι μια ειδική μορφή εθισμού» - και μάλλον γι’ αυτό είναι τόσο δύσκολο να τον/την αφήσουμε να φύγει…

Εδώ η πηγή

Και επειδή ξέρω ότι στα PPRs αρέσει πολύ η επιστημονική φαντασία τελειώνω λέγοντας:

Δεν θα αργήσει η ώρα που θα βγεί το μαγικό χάπι που θα το πέρνουμε και την επόμενη μέρα θα έχουμε ξεπεράσει κάθε ρουφιάνα που μας έχει κάνει τη ζωή ποδήλατο μετά το χωρισμό!!!

Υ.Γ1: Ξέρω τι σκέφτεστε...είμαι στο στάδιο 2...αχαχαχαχαχ
Υ.Γ2: Θέλω κι εγώ μετάλλιο μετά από αυτό το post...χαχαχαχα

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Το παραλήρημα μιας γυναίκας 2. Από τη σκοπιά του άντρα

Ακουστε και τη δική μου ιστορια και βρειτε τις διαφορες με την προηγουμενη....

Πράξη πρώτη.

Είχα γνωρίσει μια κοπέλα, πολυ καλή φάση, μου άρεσε πολύ. Με πίεζε όμως να τη 'γνωρίσω πιο βαθιά'. Της έλεγα 'σιγά σιγά'. Μετά τον πρώτο μήνα παίρνει απόσταση και γω καταλαβαίνω τη μαλακία μου και λέω άντε. Και πέφτω με τα μούτρα. Η κοπελιά γούσταρε και αυτή, αλλά δεν ξανάγινε ποτέ όπως πριν. Αλλά είχαμε αγάπες και όλα.
Να σημειώσω ένα περιστατικό που έγινε, αλλά τη συχώρεσα. Ήμασταν στο σπίτι και χτυπάει η πόρτα. Ανοίγει και σκάει ένας τύπος σε φάση 'με έχεις τρελάνει, θέλω να μιλήσουμε' κτλ Με τα πολλά πάνε στο δωμάτιο ενώ εγώ περίμενα σιωπηλός και εμβρόντητος στο σαλόνι. Σε 5' βγαίνουν και ο τύπος φεύγει. Η εξήγησή της ήταν οτι δεν τον έβλεπε ερωτικά αφού είχε εμένα, αλλά με μένα δεν είχε την βαθιά επικοινωνία που είχε με αυτόν και αυτός έφαγε κόλλημα.... Μετά από λίγες μέρες τη συχώρεσα. Και ήταν πάλι όοολα καλάαααα.....
Όμως εγώ σε λίγο καιρό έπρεπε να αλλάξω πόλη λόγω σπουδών. Έτσι και έγινε. Θα ερχότανε σε ένα μήνα να συναντηθούμε. Και εκεί που όλα ήταν αγάπη και μέλι και θα βρεθούμε, γυρνάει και μου λέει οτι έχει πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί τώρα (σπουδές) και οτι θέλει να κάνει το χατίρι του μπαμπά της και τελικά δεν θα έρθει.
Και έτσι χωρίσαμε....

Πράξη δεύτερη.

Λίγο καιρό μετά που χωρίσαμε αρχίσαμε να ψιλομιλάμε με μεηλ. Και 'αφήσαμε κάτι πολύ όμορφο' και 'σε σκέφτομαι' και 'μου λείπεις'.....
Μου γράφει, 'θέλω να έρθω να σε βρω όσο τίποτα άλλο... Μακάρι να είχα τα λεφτά...' Δε γαμιέται λέω, θα πάω εγώ να τη βρώ. Και βρισκόμαστε για ένα διήμερο που αποδείχτηκε τρελή αρπαχτή. Διότι κάναμε τρελό σεξ και μετά ούτε μήνυμα, ούτε μεηλ, ούτε skype. Λέω έτσι είσαι κυρία? Στα αρχίδια μου σε γράφω μωρή. Και πάει έτσι 7 μήνες.

Πράξη τρίτη.

Ξαφνικά! Να σου μεηλ από την λεγάμενη. Και αρχίζει δειλά δειλά ο χορός.
(Σημειώνω οτι στο μεσοδιάστημα δεν είχα γνωρίσει άλλη κοπέλα)
Αυτά που μου έγραφε για μας ήταν σωστά και εγώ τη γούσταρα πολύ είναι η αλήθεια. Συνεχίσαμε να μιλάμε.
Οπότε ένα χρόνο μετά την αρπαχτή μας πάω και την ξαναβρίσκω, αυτή τη φορά πολύ πιο μακριά. (σημειώνω οτι δεν έκανα καθόλου σεξ αυτό το χρόνο!)
Περάσαμε μερικές μέρες μαζί. Χωρίς σεξ. Ήταν στιγμές όλο ψύχρα, αλλά τα πολύ προσωπικά της μου τα έλεγε. Και μιλούσαμε. Είχε φοβερά προβλήματα με γονείς, δουλειά και σπουδές που παράτησε. Εγώ ήμουν σε φάση 'την ξαναγνωρίζω από την αρχή' και πράγματι μάγκες, πιστέψτε με, έτσι θα ήμουν και με μια κοπελιά που δεν είχα ξαναδεί ποτέ.
Ανακάλυψα οτι μέσα σε αυτό το χρόνο είχε 2-3 γκόμενους που τους σούταρε. Και μάλιστα ενώ μιλούσαμε με μεηλ. Θα μου πείς,ε, με μεηλ μιλούσατε δεν τα είχατε κιόλας. Ναι αλλά μου θύμισα πάααααρα πολύ εκείνο το παλικάρι που είχε σκάσει σπίτι της όταν ήμασταν μαζί....
Τέλος πάντων. Έφυγα από την πόλη της με πολύ ωραία αισθήματα, σα να είχαμε κάνει ένα ωραίο restart. Την κάλεσα να έρθει εκεί που μένω όποτε θέλει. Μιλούσαμε σχεδόν κάθε μέρα, κυρίως με δική μου πρωτοβουλία, διότι αυτή είχε τρελά ζόρια (όχι οτι εγω δεν έχω,αλλά αυτή ήτανε το μεγαλύτερό μου ζόρι). Προσπαθούσα να τη βοηθήσω όπως μπορούσα με τα προβλήματά της. Όχι όμως και σαν το κολοσφούγγι!
Μετά από αλεπάλληλα μεηλ και μηνύματα χωρίς σοβαρή απάντηση της στέλνω κάτι που μου είχε πει παλιά. Και ιδού το τελευταίο της μήνυμα :


θα με τρελανεις εσυ... τοσο καλα με ξερεις??!!!!
μου γραψες...
κατι που... στο ειχα πει? καποτε το σκεφτομουν, οτι αν ημουν ρητο (ντοιγκκκκκκκκ) αυτο θα ημουνα, die qual der wahl...
ΣΤΟ ΕΙΧΑ ΠΕΙ??? γιατι αλλιως θα τρελαθω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

anyway, βγαζω το προγραμμα του μηνα, του Σεπτεμβρη, οικονομικα, χρονικα, πρακτικα (χαρτες, σημεια στην πολη, τμηματα χορου, δουλεια, καινουριο δωματιο, λεφτα, ....)

με συγκινεις. με εχεις καταλαβει παρα πολυ βαθια. σκεφτομουν τις προαλλες, οτι εχεις υπαρξει/εισαι πολλα για μενα... αρχικα.. εραστης, μετα, συντροφος, μετα (τωρα που ηρθες στο Β.) φιλος, τωρα, σχεδον ψυχαναλυτης...... για να ειμαι ειλικρινης, δεν υπαρχει αλλο προσωπο στον πλανητη που να ειχε ολες αυτες τις ιδιοτητες μαζι μου.... !!!!!!!!!!!!!!!

συγνωμη που χαθηκα!
υπαρχουν καποιες μικρες εξελιξεις.

1. δωματιο κατεληξα. δηλαδη δεν εψαξα και πολυ, δεν εχω χρονο. βρηκα ενα μεγαλο, ευρυχωρο, εχει δηλαδη 2 κρεβατια, ενα νορμαλ, στο πατωμα, κι ενα κρεμαστο, μισο μετρο απτο ταβανι... καθαρο μπανιο, κεντρικη θεση.

2. ελλαδα δε θα κατεβω. λεφτα υπαρχουν -αναρωτιεμαι και γω, αυγατιζουν???? δεν βγαζω πολλα, δεν εχω το μεγαλο μισθο, αλλα περιεργως, υπαρχουν!!- αλλα με δεχτηκαν σε ενα workshop, που κανει 300 ευρω, για 2 μηνες, σεπτ-οκτ, μαθηματα συγχρονου και προβες (τελη οκτωβριου θα παρουσιασουμε οτι θα εχουμε δουλεψει). οπως καταλαβαινεις στο διλημμα... ελλαδα vs πρωτη σκηνικη χορευτικη παρουσια στο Β. (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) διαλεξα το δευτερο. [εχω να σου πω κατι πανω σ' αυτο, σε μειλ]

3. τη δουλεια στο γραφειο... ημουν μεχρι χτες απολυτα σιγουρη οτι θα την αφησω, (δευτερα υποβαλλω παραιτηση) αλλα... ρε συ σημερα, στο εστιατοριο πονεσε παλι η μεση μου απτην ορθοστασια... κι αυτο εφερε τα πανω κατω... τι θα γινει αν ποναω? δε θα μπορω ουτε να χορευω μετα!! μηπως δε γινεται τελικα να δουλευω σερβις στο εστιατοριο λογω μεσης??????? κι ειχα φτιαξει ολοκληρο πλανο (χρονικο και οικονομικο) βασισμενη αποκλειστικα στο εστιατοριο..... τωρα το ξανασκεφτομαι. αν και τη σιχαινομαι τη δουλεια στο γραφειο. θελω να την αφησω οπως και να χει, ειναι σαν... ενα λαθος πανω σε ενα εργο ζωγραφικης, κουνηθηκε καταλαθος η μπογια κι επεσε μια τεραστια κηλιδα και χαλασε οτι υπηρχε.... ετσι ειναι κι αυτη η δουλεια, με χαλαει απιστευτα. οταν τελειωνω και περπαταω στο δρομο, ειμαι ακριβως οπως ημουν οταν τελειωνε το μαθημα στην παλιά μου σχολή. ετσι ακριβως ενιωθα. αδεια. αποστομωμενη. αφοπλισμενη. ηττημενη. βιασμενη.


4. δεν ειμαι αρρωστη πια!!!!!!!!!!!!!!! μαλιστα, ειμαι μια χαρα!!!!!!!!!!!!


5. θα με επισκεφτει η μαμα μου μες στο σεπτεμβρη κι αυτο μου δινει απιστευτη χαρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! τη λατρευω, και με πονουσε πολυ που ημασταν σε εχθροπραξια.

6. η νομικη δε χωραει πουθενα. Περιμενετε κυρια μου, θα ρθει κι η σειρα σας!!!!! Μπαααααααααααα...............


---------------------------------------------------------------------------

ΑΛΥΤΑ:

1. π α ν ε π ι σ τ η μ ι ο . ακομη και τωρα που κανω το πλανο, δεν ξερω τι να βαλω στα πρωινα, που θα ειμαι το πρωι. δουλεια ή αμφιθεατρο. αυτη η ιστορια με τρελαινει, μου χαλαει τις ισορροπιες!!!!!!!!!!! δεν ξερω γιατι με αποσυντονιζει ετσι το πανεπιστημιο. ο Α., ο χαλαρος συγκατοικος μου λεει, ε γραψου ρε και μην πατας στο μαθημα αν δε γουσταρεις σιγα, ολοι ετσι κανουν... (ενταξει φυσικα αυτος δεν ξερει τιποτα απολα αυτα). εμενα ομως αυτη η ιστορια με τρελαινει, δεν μπορω να σκεφτω καθαρα. θολωνω!!!!!!!!!!!!!!!!!! μπλεκεται το συναισθημα με τη λογικη, τα θελω με τα πρεπει, το παρελθον με το μελλον, η μια πλευρα μου που παντα πιστευε πως η γνωση ειναι δυναμη κι η αλλη που κουραστηκε το φοιτητηλικι, ο πονος ολων αυτων των χρονων, το τριγωνο, οι μαχες στο σπιτι, οι γονεις μου που μου χαν κανει πλυση εγκεφαλου για το Χαρτι-Υπεραξια, τοσο που σιχαθηκα το "πτυχιο", καθε πτυχιο, ολα ειναι εκει, και ΟΛΑ ΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ!!!!!!!!!!! κουβαρι. και δε βρισκεις την ακρη.

ναι ισορροπια. μαγικη λεξη. αυτο που ψαχνω. ο λογος που ειχα επιλεξει να σπουδασω πολιτικος μηχανικος.

και το φυσικο παντα εκει. να ειμαι στην Α. καλεσμενη για φαγητο, κι οι συγκατοικοι να λενε για την καλιφορνια που ειχαν παει με τον καθηγητη τους, σε ενα ερευνητικο κεντρο, και γω να φαγουριζομαι, να λεω, θα το κανω ρε γαμωτο!! θα το κανω και αυτο!!

μα ελεος, ποσα πραγματα πια θα κανω??????????? θεατρο, χορο, πανεπιστημιο, δουλεια.... εχω σπασει σε κομματια, κυριολεκτικα, δεν ξερω αν αντεχω...

apropo... το θεμα του workshop: ''many identities... who am i and how many???''

απιστευτο???????????????????????????????????????

κι εδω σε αποχαιρετω..... μπορεις να μου γραφεις και συ τα δικα σου, οτι θελεις, οσο κι αν εχω τονους σκεψεων στο κεφαλι μου, και να φαινεται οτι δεν υπαρχει χωρος για κατι αλλο, σε ακουω, και θελω να σε ακουω, να μαθαινω τα νεα σου....

φιλια πολλα..............................................................................