Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Τι μου λέτε κύριε Τάκη μου;!

Μερικά πράγματα αρνούνται να ψοφήσουν! Και η αλήθεια είναι, πως θα ήταν κρίμα.
Η μόνη ευχή που κάνω για το συγκεκριμμένο θέμα, εκ πείρας, είναι στη χειρότερη περίπτωση να είναι για γέλια και όχι για κλάματα.
It remains to be seen... (Χα! Παθητική φωνή, sucka!)

4 σχόλια:

Ypoxeirio είπε...

Οψόμεθα αγράμματε!! Το είδομεν είναι αόριστος 'Β :P

Ακόμα βγάζουν αυτό το παιχνίδι?
ΟΚ δε λέω όταν είμασταν στο δημοτικό είχε κάνει θραύση (χρυσές εποχές gameboy , κλαψ, ξέρετε το παλιό το ΧΟΝΤΡΟ το γκρίζο.. the real thing!),
αλλά από ότι φαίνεται μερικοί άνθρωποι δε μπορούν να παραδεχτούν ότι απλά πέρασε η μπογιά του προϊόντος τους...
Κατά την άποψή μου (κρίνοντας από τις "προσπάθειες" τους των 4-5 τελευταίων ετών), δε θα πρόκειται ούτε για γέλια ούτε για κλάματα.
Μάλλον ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ θα είναι και το καλό που τους θέλω να το φτιάξουν από ανακυκλώσιμα υλικά , μην έχουμε και τύψεις που θα μολύνουμε με αυτό το βδέλυγμα τη μητέρα φύση.

Ανώνυμος είπε...

Ίδωμεν εννοείς.Προτρεπτική υποτακτική αορίστου β' :-)

Ανώνυμος είπε...

Βλέπω (ενεστώτας του ρήματος βλέπω) κάτι ξερόλες... Γκουχ, γκουχ, γκούγκλ, γκουχ, γκουχ, γκούγκλ...

Kitty είπε...

Στα νέα ελληνικά πώς θα το έλεγες; Για να σου κάνω straight μετάφραση.