Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Το παραλήρημα μιας γυναίκας 2. Από τη σκοπιά του άντρα

Ακουστε και τη δική μου ιστορια και βρειτε τις διαφορες με την προηγουμενη....

Πράξη πρώτη.

Είχα γνωρίσει μια κοπέλα, πολυ καλή φάση, μου άρεσε πολύ. Με πίεζε όμως να τη 'γνωρίσω πιο βαθιά'. Της έλεγα 'σιγά σιγά'. Μετά τον πρώτο μήνα παίρνει απόσταση και γω καταλαβαίνω τη μαλακία μου και λέω άντε. Και πέφτω με τα μούτρα. Η κοπελιά γούσταρε και αυτή, αλλά δεν ξανάγινε ποτέ όπως πριν. Αλλά είχαμε αγάπες και όλα.
Να σημειώσω ένα περιστατικό που έγινε, αλλά τη συχώρεσα. Ήμασταν στο σπίτι και χτυπάει η πόρτα. Ανοίγει και σκάει ένας τύπος σε φάση 'με έχεις τρελάνει, θέλω να μιλήσουμε' κτλ Με τα πολλά πάνε στο δωμάτιο ενώ εγώ περίμενα σιωπηλός και εμβρόντητος στο σαλόνι. Σε 5' βγαίνουν και ο τύπος φεύγει. Η εξήγησή της ήταν οτι δεν τον έβλεπε ερωτικά αφού είχε εμένα, αλλά με μένα δεν είχε την βαθιά επικοινωνία που είχε με αυτόν και αυτός έφαγε κόλλημα.... Μετά από λίγες μέρες τη συχώρεσα. Και ήταν πάλι όοολα καλάαααα.....
Όμως εγώ σε λίγο καιρό έπρεπε να αλλάξω πόλη λόγω σπουδών. Έτσι και έγινε. Θα ερχότανε σε ένα μήνα να συναντηθούμε. Και εκεί που όλα ήταν αγάπη και μέλι και θα βρεθούμε, γυρνάει και μου λέει οτι έχει πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί τώρα (σπουδές) και οτι θέλει να κάνει το χατίρι του μπαμπά της και τελικά δεν θα έρθει.
Και έτσι χωρίσαμε....

Πράξη δεύτερη.

Λίγο καιρό μετά που χωρίσαμε αρχίσαμε να ψιλομιλάμε με μεηλ. Και 'αφήσαμε κάτι πολύ όμορφο' και 'σε σκέφτομαι' και 'μου λείπεις'.....
Μου γράφει, 'θέλω να έρθω να σε βρω όσο τίποτα άλλο... Μακάρι να είχα τα λεφτά...' Δε γαμιέται λέω, θα πάω εγώ να τη βρώ. Και βρισκόμαστε για ένα διήμερο που αποδείχτηκε τρελή αρπαχτή. Διότι κάναμε τρελό σεξ και μετά ούτε μήνυμα, ούτε μεηλ, ούτε skype. Λέω έτσι είσαι κυρία? Στα αρχίδια μου σε γράφω μωρή. Και πάει έτσι 7 μήνες.

Πράξη τρίτη.

Ξαφνικά! Να σου μεηλ από την λεγάμενη. Και αρχίζει δειλά δειλά ο χορός.
(Σημειώνω οτι στο μεσοδιάστημα δεν είχα γνωρίσει άλλη κοπέλα)
Αυτά που μου έγραφε για μας ήταν σωστά και εγώ τη γούσταρα πολύ είναι η αλήθεια. Συνεχίσαμε να μιλάμε.
Οπότε ένα χρόνο μετά την αρπαχτή μας πάω και την ξαναβρίσκω, αυτή τη φορά πολύ πιο μακριά. (σημειώνω οτι δεν έκανα καθόλου σεξ αυτό το χρόνο!)
Περάσαμε μερικές μέρες μαζί. Χωρίς σεξ. Ήταν στιγμές όλο ψύχρα, αλλά τα πολύ προσωπικά της μου τα έλεγε. Και μιλούσαμε. Είχε φοβερά προβλήματα με γονείς, δουλειά και σπουδές που παράτησε. Εγώ ήμουν σε φάση 'την ξαναγνωρίζω από την αρχή' και πράγματι μάγκες, πιστέψτε με, έτσι θα ήμουν και με μια κοπελιά που δεν είχα ξαναδεί ποτέ.
Ανακάλυψα οτι μέσα σε αυτό το χρόνο είχε 2-3 γκόμενους που τους σούταρε. Και μάλιστα ενώ μιλούσαμε με μεηλ. Θα μου πείς,ε, με μεηλ μιλούσατε δεν τα είχατε κιόλας. Ναι αλλά μου θύμισα πάααααρα πολύ εκείνο το παλικάρι που είχε σκάσει σπίτι της όταν ήμασταν μαζί....
Τέλος πάντων. Έφυγα από την πόλη της με πολύ ωραία αισθήματα, σα να είχαμε κάνει ένα ωραίο restart. Την κάλεσα να έρθει εκεί που μένω όποτε θέλει. Μιλούσαμε σχεδόν κάθε μέρα, κυρίως με δική μου πρωτοβουλία, διότι αυτή είχε τρελά ζόρια (όχι οτι εγω δεν έχω,αλλά αυτή ήτανε το μεγαλύτερό μου ζόρι). Προσπαθούσα να τη βοηθήσω όπως μπορούσα με τα προβλήματά της. Όχι όμως και σαν το κολοσφούγγι!
Μετά από αλεπάλληλα μεηλ και μηνύματα χωρίς σοβαρή απάντηση της στέλνω κάτι που μου είχε πει παλιά. Και ιδού το τελευταίο της μήνυμα :


θα με τρελανεις εσυ... τοσο καλα με ξερεις??!!!!
μου γραψες...
κατι που... στο ειχα πει? καποτε το σκεφτομουν, οτι αν ημουν ρητο (ντοιγκκκκκκκκ) αυτο θα ημουνα, die qual der wahl...
ΣΤΟ ΕΙΧΑ ΠΕΙ??? γιατι αλλιως θα τρελαθω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

anyway, βγαζω το προγραμμα του μηνα, του Σεπτεμβρη, οικονομικα, χρονικα, πρακτικα (χαρτες, σημεια στην πολη, τμηματα χορου, δουλεια, καινουριο δωματιο, λεφτα, ....)

με συγκινεις. με εχεις καταλαβει παρα πολυ βαθια. σκεφτομουν τις προαλλες, οτι εχεις υπαρξει/εισαι πολλα για μενα... αρχικα.. εραστης, μετα, συντροφος, μετα (τωρα που ηρθες στο Β.) φιλος, τωρα, σχεδον ψυχαναλυτης...... για να ειμαι ειλικρινης, δεν υπαρχει αλλο προσωπο στον πλανητη που να ειχε ολες αυτες τις ιδιοτητες μαζι μου.... !!!!!!!!!!!!!!!

συγνωμη που χαθηκα!
υπαρχουν καποιες μικρες εξελιξεις.

1. δωματιο κατεληξα. δηλαδη δεν εψαξα και πολυ, δεν εχω χρονο. βρηκα ενα μεγαλο, ευρυχωρο, εχει δηλαδη 2 κρεβατια, ενα νορμαλ, στο πατωμα, κι ενα κρεμαστο, μισο μετρο απτο ταβανι... καθαρο μπανιο, κεντρικη θεση.

2. ελλαδα δε θα κατεβω. λεφτα υπαρχουν -αναρωτιεμαι και γω, αυγατιζουν???? δεν βγαζω πολλα, δεν εχω το μεγαλο μισθο, αλλα περιεργως, υπαρχουν!!- αλλα με δεχτηκαν σε ενα workshop, που κανει 300 ευρω, για 2 μηνες, σεπτ-οκτ, μαθηματα συγχρονου και προβες (τελη οκτωβριου θα παρουσιασουμε οτι θα εχουμε δουλεψει). οπως καταλαβαινεις στο διλημμα... ελλαδα vs πρωτη σκηνικη χορευτικη παρουσια στο Β. (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) διαλεξα το δευτερο. [εχω να σου πω κατι πανω σ' αυτο, σε μειλ]

3. τη δουλεια στο γραφειο... ημουν μεχρι χτες απολυτα σιγουρη οτι θα την αφησω, (δευτερα υποβαλλω παραιτηση) αλλα... ρε συ σημερα, στο εστιατοριο πονεσε παλι η μεση μου απτην ορθοστασια... κι αυτο εφερε τα πανω κατω... τι θα γινει αν ποναω? δε θα μπορω ουτε να χορευω μετα!! μηπως δε γινεται τελικα να δουλευω σερβις στο εστιατοριο λογω μεσης??????? κι ειχα φτιαξει ολοκληρο πλανο (χρονικο και οικονομικο) βασισμενη αποκλειστικα στο εστιατοριο..... τωρα το ξανασκεφτομαι. αν και τη σιχαινομαι τη δουλεια στο γραφειο. θελω να την αφησω οπως και να χει, ειναι σαν... ενα λαθος πανω σε ενα εργο ζωγραφικης, κουνηθηκε καταλαθος η μπογια κι επεσε μια τεραστια κηλιδα και χαλασε οτι υπηρχε.... ετσι ειναι κι αυτη η δουλεια, με χαλαει απιστευτα. οταν τελειωνω και περπαταω στο δρομο, ειμαι ακριβως οπως ημουν οταν τελειωνε το μαθημα στην παλιά μου σχολή. ετσι ακριβως ενιωθα. αδεια. αποστομωμενη. αφοπλισμενη. ηττημενη. βιασμενη.


4. δεν ειμαι αρρωστη πια!!!!!!!!!!!!!!! μαλιστα, ειμαι μια χαρα!!!!!!!!!!!!


5. θα με επισκεφτει η μαμα μου μες στο σεπτεμβρη κι αυτο μου δινει απιστευτη χαρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! τη λατρευω, και με πονουσε πολυ που ημασταν σε εχθροπραξια.

6. η νομικη δε χωραει πουθενα. Περιμενετε κυρια μου, θα ρθει κι η σειρα σας!!!!! Μπαααααααααααα...............


---------------------------------------------------------------------------

ΑΛΥΤΑ:

1. π α ν ε π ι σ τ η μ ι ο . ακομη και τωρα που κανω το πλανο, δεν ξερω τι να βαλω στα πρωινα, που θα ειμαι το πρωι. δουλεια ή αμφιθεατρο. αυτη η ιστορια με τρελαινει, μου χαλαει τις ισορροπιες!!!!!!!!!!! δεν ξερω γιατι με αποσυντονιζει ετσι το πανεπιστημιο. ο Α., ο χαλαρος συγκατοικος μου λεει, ε γραψου ρε και μην πατας στο μαθημα αν δε γουσταρεις σιγα, ολοι ετσι κανουν... (ενταξει φυσικα αυτος δεν ξερει τιποτα απολα αυτα). εμενα ομως αυτη η ιστορια με τρελαινει, δεν μπορω να σκεφτω καθαρα. θολωνω!!!!!!!!!!!!!!!!!! μπλεκεται το συναισθημα με τη λογικη, τα θελω με τα πρεπει, το παρελθον με το μελλον, η μια πλευρα μου που παντα πιστευε πως η γνωση ειναι δυναμη κι η αλλη που κουραστηκε το φοιτητηλικι, ο πονος ολων αυτων των χρονων, το τριγωνο, οι μαχες στο σπιτι, οι γονεις μου που μου χαν κανει πλυση εγκεφαλου για το Χαρτι-Υπεραξια, τοσο που σιχαθηκα το "πτυχιο", καθε πτυχιο, ολα ειναι εκει, και ΟΛΑ ΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ!!!!!!!!!!! κουβαρι. και δε βρισκεις την ακρη.

ναι ισορροπια. μαγικη λεξη. αυτο που ψαχνω. ο λογος που ειχα επιλεξει να σπουδασω πολιτικος μηχανικος.

και το φυσικο παντα εκει. να ειμαι στην Α. καλεσμενη για φαγητο, κι οι συγκατοικοι να λενε για την καλιφορνια που ειχαν παει με τον καθηγητη τους, σε ενα ερευνητικο κεντρο, και γω να φαγουριζομαι, να λεω, θα το κανω ρε γαμωτο!! θα το κανω και αυτο!!

μα ελεος, ποσα πραγματα πια θα κανω??????????? θεατρο, χορο, πανεπιστημιο, δουλεια.... εχω σπασει σε κομματια, κυριολεκτικα, δεν ξερω αν αντεχω...

apropo... το θεμα του workshop: ''many identities... who am i and how many???''

απιστευτο???????????????????????????????????????

κι εδω σε αποχαιρετω..... μπορεις να μου γραφεις και συ τα δικα σου, οτι θελεις, οσο κι αν εχω τονους σκεψεων στο κεφαλι μου, και να φαινεται οτι δεν υπαρχει χωρος για κατι αλλο, σε ακουω, και θελω να σε ακουω, να μαθαινω τα νεα σου....

φιλια πολλα..............................................................................

11 σχόλια:

Dr Chaos είπε...

Είπα να δημοσιεύσω αυτήν την ιστορία λόγω του προηγούμενου ποστ. Δε θα το κάνουμε και Δρούζα εδω μέσα!!!

frontman είπε...

Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα κάτι από τα μηνύματα της κοπέλας.

Θα κάνω άλλη μία προσπάθεια.

Anithikos είπε...

Χάθηκα στο μυαλό του Dr parnasus και το gps χάλασε...

Dr Chaos είπε...

Τι ναι αυτα ρε???

Που είναι τα κατεβατά σχόλια που περίμενα?
Να λύνουνε και να δένουνε οι αναλύσεις και τα ολοκληρώματα.
Σχόλια με αρχίδια, να χώνουνε άσχημα, θέλω άποψεις αποστάγματα σοφίας, εμπειρίας και αντικομφορμισμού ρεεεεε!!!
Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνετε ρε ρόμπες??? Να σας τα γράψω και συλλαβιστά μήπως?
Θέλετε και gps φασουλήδες! Πού είναι τα αλάνια που φτιάχνουνε δικά τους περάσματα εκεί που δεν υπάρχουνε? Αν δεν είσαι τέτοιος, τότε καλύτερα να μην γράψεις την μπουρμπουλήθρα με γεύση big bubble σχόλιό σου.
Για σοβαρευτείτε λίγο εδώ μέσα, παιδικό σταθμό το έχουμε κάνει μου φαίνεται....

Durden_Alie είπε...

Προσοχή!

Dr Chaos, σου στριγγλίζω με τέρμα αμερικάνικη προφορά :

"Stay away, man! It's a trap! IT'S GONNA BLOW!!!"

Το έργο είναι τόσο χιλιοπαιγμένο όσο και η παραπάνω ατάκα...

Διδάγματα :

1) quote 1 : "δεν ειμαι αρρωστη πια!!!!!!!!!!!!!!! μαλιστα, ειμαι μια χαρα!!!!!!!!!!!!"

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ


2) quote 2 : "apropo... το θεμα του workshop: ''many identities... who am i and how many???''"

ψήγματα εναισθησίας...(όχι ευαισθησίας, εΝαισθησίας...δεν είναι typo)...

frontman είπε...

'ντάξει το ξαναδιάβασα αλλά μαλάκα δε φταίω εγώ. Το μήνυμα της κοπέλας δεν έχει καμία συνοχή, τουλάχιστον για κάποιον τρίτο που το διαβάζει.

Anyway: Υπάρχει μία μεγάλη κατηγορία ανθρώπων, που ενώ για λίγο στην αρχή φαίνεται ότι έχουν πρόβλημα αυτοπεποίθησης, αποδεικνύεται στο τέλος ότι είναι τρομερά εγωπαθή και αυτάρεσκα άτομα.

Τέτοιοι άνθρωποι είναι αυτοί που θα τους ακούσεις να λένε ότι δε φταίνε αυτοί για τις σπουδές που επέλεξαν να κάνουν, που η μοίρα τους σημάδεψε με το να κάνουν τη χειρότερη σκατοδουλειά του κόσμου και που μονίμως αναφέρουν το οικονομικό τους πρόβλημα. Από πίσω κρύβεται μία ανάγκη για προσοχή και συμπόνια και, γιατί όχι, μερικές αισόδοξες κουβέντες ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!

Χμμμ... Τώρα που το σκέφτομαι, αυτή η γκόμενα θα μπορούσε να είμαι εγώ στη θηλυκή μου version!

Όπως λέει και ο professor durden: "Stay away, it's gonna blow! (μαλάκα durden με πέθανες!)

Mayhem είπε...

θα με πείτε ηλίθιο αν πω ότι δεν κατάλαβα τι παίζει? πως πήγαμε από τα γαμήσια στη δουλειά, στον χορό, στην σχολή. btw γαμιούνται τώρα ή όχι?

"σκεφτομουν τις προαλλες, οτι εχεις υπαρξει/εισαι πολλα για μενα... αρχικα.. εραστης, μετα, συντροφος, μετα (τωρα που ηρθες στο Β.) φιλος, τωρα, σχεδον ψυχαναλυτης......"

φιλενάδα της έγινες μωρέ καημένε. καθόσουν και άκουγες τα γαμήσια που έκανε με τους άλλους 2-3 και μετά που τους παράτησε? αν κατάλαβες είσαι και εσύ μέσα σε αυτό το νούμερο.

κάηκαν τα μηνίγγια μου. πάω για ύπνο!!!

Sira Saredis είπε...

Επειδή τελευταία έμπλεξα κι εγώ με κάτι τρελές, το συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι τα προβλήματά μου είναι από μόνα τους αρκετά και καλά θα κάνω να μην ασχολούμαι με των γκομενακίων, που δεν ξέρουν που πατάν και που πηγαίνουν. Αρκετά με τις τρελές.

Σ'αυτό που λέει ο frontman θα συμφωνήσω, αλλά στην τελική δεν έχει και πολύ σημασία τι, γιατί, πως, πότε κτλ είναι μια γκόμενα έτσι.

Σημασία έχει αν τα πράγματα θα γίνουν εύκολα ή όχι. Και για μένα είναι ή έυκολα ή τίποτα. Αρκετά έχω σπάσει τα καρύδια μου με μουρλές, που άλλα σου λένε κι άλλα κάνουνε και που σε χρειάζονται μόνο με τον τρόπο που έχουν αυτές ανάγκες.

Τα πράγματα θα είναι αμοιβαία, ή δεν θα είναι καθόλου.

Easy as it gets.

ΥΓ: Μία από τις τρελλές ήταν ένα από τα ακλύτερα μουνιά που έχω γνωρίσει. Τελικώς η συμπεριφορά της ήταν τόσο αλλόκοτη, απροσάρμοστη και άθλια, που την τελευταία φορά που την είδα, όχι απλώς δεν μου φάνηκε όμορφη, αλλά θα έλεγα ότι την λυπήθηκα κιόλας.

Οι τρελές στο κλουβί τους παρακαλώ...

PATAKOS είπε...

Φέρτε το σκοινί και το σαπούνι!!!

O Seon το έθεσε πολύ σωστά!!!

Mayhem είπε...

Ένας άνδρας περπατά σε μια παραλία όταν σκοντάφτει σε ένα λυχνάρι, το τρίβει και εμφανίζεται το τζίνι.

- Με ελευθέρωσες και σ' ευχαριστώ. Κανονικά έχεις 3 ευχές αλλά επειδή είναι η τέταρτη φορά αυτόν τον μήνα που με ελευθερώνουν και έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια, εσύ έχεις δικαίωμα μόνο για μια ευχή.
Ο άνδρας σκέφτεται λίγο και λέει :

- Πάντα ήθελα να πάω στην Χαβάη αλλά φοβάμαι να μπω σε αεροπλάνο και υποφέρω από ναυτία για να πάω με καράβι, γι' αυτό θέλω να κατασκευάσεις μια γέφυρα για να πάω με το αυτοκίνητο.

- Χα χα χα χα χα! Αυτό που ζητάς είναι αδύνατο !!!!! Σκέψου λίγο λογικά, πόσο τσιμέντο χρειάζεται πόσο βαθιά πρέπει να μπουν οι κολόνες, την οικολογική καταστροφή... άλλο, άλλο;

- Κοίτα έχω παντρευτεί 4 φορές, όπως έχω χωρίσει 4 φορές και όλες οι γυναίκες μου με κατηγορούσαν ότι δεν τους έδινα σημασία και ότι ήμουν αναίσθητος. Γι' αυτό επιθυμώ από δω και πέρα να μπορώ να καταλαβαίνω τις γυναίκες... Να καταλαβαίνω πως νιώθουν, να ξέρω τι σκέφτονται όταν μου μιλάνε, τι θέλουν όταν λένε "τίποτα".... και πως να τις κάνω πραγματικά ευτυχισμένες...

- Στην γέφυρα που λέγαμε...... θέλεις 2 ή 4 λωρίδες;

Durden_Alie είπε...

Ε ΑΙΝ!