Μακαρόνια με σάλτσα καρότο

Ξέρετε μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω. Δεν έχω κανένα φοβερό ταλέντο ώστε να πάω στο Master Chef αλλά προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ για να φτιάξω ένα νόστιμο φαΐ, άλλες φορές με επιτυχία και άλλες φορές με παταγώδη αποτυχία (βλ: ξεροφάσουλα στο φούρνο, καραμελοπατάτες, μους χοιρινό με πορτοκάλι και πουρέ πατάτας με φυστικοβούτυρο).

Ωστόσο το πιο συχνό φαγητό που φτιάχνω δεν είναι άλλο από τα μακαρόνια, όχι επειδή μου αρέσουν αλλά επειδή είναι ένα εύκολο και γρήγορο πιάτο. Μετά από εκατοντάδες διαφορετικές συλλήψεις που έχω υλοποιήσει για τη σάλτσα που συνοδεύει τα μακαρόνια, επιτέλους ανακάλυψα την απόλυτη σάλτσα! Είναι η καλύτερη που έχω σκεφτεί και έχω φτιάξει ποτέ! Είναι απλούστατη και τόσο γαμάτη ώστε να της αξίζει να γίνει post! Είναι η μητέρα όλων των σαλτσών! Είναι η σάλτσα ΚΑΡΟΤΟ!!!


Συνταγή για 2 άτομα

Υλικά:
• Ένα μεγάλο καρότο (ή δύο μεσαία ή τρία μικρά).
• Ένα μεσαίο κρεμμύδι (ή δύο μικρά ή μισό μεγάλο).
• Μία πορτοκαλί πιπεριά (να είναι ασορτί με το καρότο).
• Δύο κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο (ή έξι κουταλιές του καφέ).
• Ένα σφινοπότηρο λευκό κρασί (όχι κρασοπότηρο).
• Αλάτι – Πιπέρι (όχι πολύ γιατί θα επηρεάσει τη γλύκα του καρότου).
• Μία “τσιμπιά” κρόκο Κοζάνης (το γνωστό “σουφράν”).
• Μία “τσιμπιά” ρίγανη (αν θέλετε).
• Μισό ποτήρι νερό (μόνο το νερό).

Εκτέλεση:
Παίρνουμε το καρότο και το ξεφλουδίζουμε. Αμέσως μετά το τρίβουμε στον τρίφτη από την πλευρά που φτιάχνει τα πολύ ψιλά κομματάκια. Κρατάμε το τριμμένο μας καρότο σε ένα μπολάκι. Κόβουμε το κρεμμύδι και την πιπεριά με το μαχαίρι σε κομματάκια. Στο σκεύος που θα φτιάξουμε τη σάλτσα ρίχνουμε το ελαιόλαδο και το αφήνουμε να κάψει. Μόλις γίνει αυτό ρίχνουμε μέσα το κρεμμύδι και την πιπεριά και τα σοτάρουμε. Μετά σβήνουμε το κρεμμύδι και τη πιπεριά με το λευκό κρασί. Ρίχνουμε το τριμμένο καρότο στο σκεύος και ανακατεύουμε. Προσθέτουμε το αλατοπίπερο και το σουφράν. Ρίχνουμε και το μισό ποτήρι νερό και το αφήνουμε να βράσει για 6-7 λεπτά! Μόλις αποβράσει, αν θέλετε, προσθέστε λίγη ρίγανη (τη ρίγανη τη βάζουμε πάντα στο τέλος για να μη πικρίσει).
Έτοιμη η σάλτσα μας!

Φαντάζομαι ότι θα ξέρετε πως βράζονται τα μακαρόνια οπότε δε σας λέω. Τρίψτε και λίγο τυρί γραβιέρα (ναι.. η γραβιέρα είναι τυρί και ΟΧΙ κασέρι βλάκες) και ρίξτε το από πάνω. Ο κρόκος Κοζάνης (σουφράν) είναι πολύ σημαντική προσθήκη! Θα βρείτε εύκολα σε οποιοδήποτε super-market. Συνοδεύστε το γεύμα σας με ένα ποτήρι λευκό κρασί.

Καλή όρεξη!

Απόγονος των μυθικών Ατλάντων ο Διονύσης , ευρήματα στη Θάσο εξηγούν επιτέλους το μυστήριο της εξαιρετικής του εφυίας ! Πόσες πληροφορίες να έχουν ενσωματωθεί στο πολύτιμο DNA του;
Είναι οι ψαλίγκουρες μια νέα φυλή υπερανθρώπων ;
Το μυστικό γύρω από την παπαρόπιτα και άλλες αποκαλύψες στη συνέντευξη που θα δώσει αποκλειστικά στο ppr!

Eco - trends

Πρόσφατα παρατήρησα ότι εννιά στα δέκα mails που λαμβάνω όταν είμαι στο γραφείο, έχουν στο τέλος για υπογραφή την προσβλητική επιγραφή "think before you print", η οποία συνήθως συνοδεύεται και από ένα χαζούλικο σχεδιάκι ενός δέντρου ή από το σήμα που συμβολίζει την ανακύκλωση ή από κάτι άλλο eco-wised τέλος πάντων. Τώρα, ο λόγος που χαρακτηρίζω την επιγραφή αυτή ως προσβλητική είναι γιατί δεν γουστάρω να μου λέει ο κάθε τυχάρπαστος τι να "think" και πότε να "think". Πόσο μάλλον όταν μου το λέει μέσω ενός αυτοματοποιημένου τρόπου.
_
"Αγαπητέ κύριε frontman

Blah blah blah.. blah blah.. blah blah blah. Blah blah blah.. blah blah.. blah blah blah. Blah blah blah.. blah blah.. blah blah blah.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση blah blah blah….

Ευχαριστώ!

Χ. Παπάρας

Think before you print!"
-

Έ άντε ρε και FUCK! Ποιος σου είπε ότι θέλω να εκτυπώσω τη μαλακιάρα που μου έστειλες;;;!

Από την άλλη, υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος βλαμμένων businessmen/women που απλά “δε γουστάρουν” τα ηλεκτρονικά έγγραφα και κάθονται και εκτυπώνουν την κάθε βλακεία για να τη διαβάσουν μισή φορά και μετά να τη παραχώσουν σε κάποιο συρτάρι για να καταλήξει στα σκουπίδια μετά από λίγο καιρό. SO FUCKING WHAT?! Η εξυπνακίστικη "show off" υπογραφή-επιγραφή θα αποτρέψει τον βλαμμένο από το να το κάνει; Ξέρετε πόσες εκτυπωμένες κόλες χαρτί έχω περιμαζέψει οι οποίες γράφουν στο κάτω μέρος τους "think before you print"; Και στο κάτω κάτω αν καθότανε κάποιος να κάνει μία εμπεριστατωμένη ανάλυση για το ποιος είναι ο οικολογικότερος τρόπος για την ανταλλαγή αρχείων, θα έπρεπε να κάτσει να υπολογίσει και το πόσες κιλοβατώρες χρειάζονται για την ανάγνωση/επεξεργασία ενός ηλεκτρονικού αρχείου! Το οποίο μπορεί φυσικά και να χρειαστεί να μεταβιβαστεί σε πολλούς υπολογιστές ταυτόχρονα! Πόσος λιθάνθρακας θα καεί άραγε στο εργοστάσιο της Πτολεμαΐδας προκειμένου να διαβάσετε το ολόλευκο αρχείο σας στον ενεργοβόρο υπολογιστή σας;;; Εεε;; Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό εξυπνάκιδες;; Ή μήπως είδατε την υπογραφή αυτή από κάποιον άλλο εξυπνάκια και το βρήκατε "cool enough" ώστε να τη κάνετε και δική σας; Αυτή είναι η συμβολή σας προς το φυσικό περιβάλλον; Γιατί δε στέλνετε κανά ποιο χρήσιμο κοινωνικό μήνυμα όπως "drugs can kill you" ή "use a condom"…;

{----}

Μια φορά, βρισκόμουνα στη Πανεπιστημίου περιμένοντας να περάσει κάποιο ταξί. Μόλις τελικά βρήκα ταξί, λίγο πριν μπω μέσα, τόλμησα να πετάξω το τσιγάρο που μέχρι τότε κάπνιζα στο δρόμο. Εκείνη την ώρα πέρασε δίπλα από το ταξί ένα μηχανάκι με ένα αρσενικό τσόκαρο το οποίο μου ξεφώνισε με ύφος: "Δεν είναι τασάκι κύριέ μου ο δρόμος!" και αμέσως έφυγε ικανοποιημένος που μου την είπε.

Χμ… OK! Δεν πετάμε σκουπίδια στο δρόμο. Το καταλαβαίνω απόλυτα και η αλήθεια είναι ότι δεν πετάω σκουπίδια στο δρόμο ΕΚΤΟΣ από τα αποτσίγαρά μου! Στο κάτω κάτω το κάπνισμα απαγορεύτηκε σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους και μόνο στο δρόμο μπορώ να καπνίσω. Οπότε μπορεί να μην είναι τασάκι ο δρόμος αλλά στο δρόμο δεν έχει τασάκια. Επίσης ο δήμος αθηναίων έχει πολλούς οδοκαθαριστές (ίσως πάρα πολλούς) και δε ξέρω πόσα από εκείνα τα αμαξάκια με τις παρκετέζες στο πλάι που καθαρίζουν το οδόστρωμα. Και από ότι φαίνεται κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους, γιατί αν δε τη κάνανε τότε η Πανεπιστημίου και όλο το κέντρο της Αθήνας θα ήταν ένα ατελείωτο χαλί από αποτσίγαρα, σκουπίδια και σκατά! Αυτά θα έλεγα στον κύριο αυτόν αν δεν εξαφανιζότανε με τη μηχανή του και αν φυσικά είχα τη δέουσα ψυχραιμία ώστε να μη του πετάξω χλέπα στη μάπα. Επίσης θα τον ρώταγα αν τον απασχολεί καθόλου το γεγονός ότι στην Ελλάδα, η τρανή πλειοψηφία των ανακυκλώσιμων σκουπιδιών καταλήγει μαζί με τα υπόλοιπα σκουπίδια στις χωματερές, κάτι το οποίο έχει κοστίσει στο ελληνικό δημόσιο εκατομμύρια ευρώ από τα πρόστιμα που καλείται να καταβάλει. Αν τον ενδιαφέρει το ότι η τρανή πλειοψηφία της ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα προέρχεται από τη καύση λιθάνθρακα. Αν έχει σκεφτεί ποτέ ότι η τρανή πλειοψηφία των τροφών που καταναλώνει είναι μεταλλαγμένη ή ορμονιασμένη ή γαμημένη γενικότερα!

{----}

Τον τελευταίο καιρό με έχει πιάσει κάτι και μαζεύω αυτή τη συλλογή με τα ζωύφια. Σχολιάστε το όπως θέλετε – αδιαφορώ! Πάντα μου άρεσαν τα έντομα και οι αραχνίδες και αφού αγόρασα τα τρία πρώτα τεύχη, θα αγοράσω και τα υπόλοιπα! Κι όμως κάποιοι του οικείου μου περιβάλλοντος (5 στον αριθμό) μου την είπαν επειδή τα ζωάκια αυτά θυσιάστηκαν μέσα στη τεχνητή ρητίνη για να γίνουν διακοσμητικά στο σπίτι μου. Μάλιστα….

Δε θέλω να προβάλω σαν επιχείρημα τη διευκρίνιση που έχει το περιοδικό από πίσω - δηλαδή το ότι τα ζωύφια προέρχονται από ειδικές φάρμες και δεν απειλούνται με εξαφάνιση κλπ. Απλά αναρωτιέμαι πόσα μυρμηγκάκια έχει σκοτώσει ο καθένας από εμάς πετώντας το νερό με τη χλωρίνη με την οποία μόλις σφουγγάρισε στο σιφόνι. Πόσες αραχνούλες τα κακάρωσαν από την ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλούν τα οχήματά μας. Πόσες ακριδούλες δηλητηριάστηκαν τρώγοντας τροφή ποτισμένη με ανθρώπινο φυτοφάρμακο. Και πόσοι ψαλίγκουρες γενικότερα δε πρόλαβαν καν να γεννηθούν εξαιτίας του απλού, αθώου και καθημερινού τρόπου ζωής μας. Οπότε μη μου σπάτε τον πούτσο με τις ενοχικές σας μαλακίες επειδή μαζεύω αυτά τα….. πουτσοέντομα τέλοσπάντων..!

{----}

Έχω λοιπόν βάσιμες υποψίες ότι έχω πέσει θύμα κατ’ εξακολούθηση μιας -και καλά- οικολογικής λόξας που έχει πιάσει τα τελευταία χρόνια τους νεοέλληνες -και γενικότερα τους ευρωπαίους.

"Είμαστε οικολόγοι! Πετάμε τα σκουπίδια μας στην ανακύκλωση! Φυτεύουμε δεντράκια στις καμένες δασικές εκτάσεις! Δεν πετάμε τα τσιγάρα μας χάμω (για την ακρίβεια κόβουμε το κάπνισμα τελείως)! Αγοράζουμε βιολογικά τρόφιμα! Δεν εκτυπώνουμε ποτέ χαρτί εκτός και αν είναι απόλυτη ανάγκη (υψίστης εθνικής σημασίας)! Παίρνουμε πράσινα δάνεια και φτιάχνουμε πράσινα σπίτια! Φοράμε οικολογικά ρούχα! Χρησιμοποιούμε οικολογική βενζίνη! Γράφουμε σε οικολογικά τετράδια! Διαβάζουμε οικολογικά περιοδικά! Παρακολουθούμε οικολογικά τηλεοπτικά προγράμματα! Μασάμε οικολογικές μαστίχες! Χέζουμε σε οικολογικές χέστρες! Βλέπουμε οικολογικές τσόντες! Γαμάμε οικολογικές πουτάνες (με οικολογικές καπότες) κλπ κλπ!"

Και το χειρότερο από όλα είναι ότι αν δε κάνεις και ΕΣΥ κάτι από τα παραπάνω, τότε είσαι και ΕΣΥ ένα κομμάτι του καρκίνου που έφτιαξε η ανθρωπότητα και που καταστρέφει τον πλανήτη και σκοτώνει τη βιόσφαιρα! Τα παιδιά σου θα υποφέρουν καθώς θα αργοπεθαίνουν από το global warming και από τα τοξικά αέρια που εσύ παρήγαγες! ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ!

Έ άντε και FUCK again!

Αυτού του είδους η "οικολογική συνείδηση" δεν είναι τίποτα άλλο από ακόμα ένα ρεύμα μόδας. Κάτι παρόμοιο με τις μοδάτες καμπάνιες για τα παιδάκια της Αφρικής (τις οποίες ο Sacha Baron Cohen σατιρίζει επιτυχημένα με ξεκαρδιστικό τρόπο στη ταινία Bruno). Έτσι λοιπόν ξαφνικά, άρχισαν να ξεφυτρώνουν οικολογικά ρούχα με οικολογικά μηνύματα! Ρούχα κάθε είδους! Από οικολογικά βρακάκια μέχρι οικολογικές γούνες! Και όπως κάθε επιτυχημένη μπουρδάκλα που έχει ξεράσει ο κόσμος της μόδας έτσι και η eco-fashion κατάφερε να κατακτήσει τον πλανήτη και να καθορίσει τρόπους ζωής! Επιφανειακά πάντα όμως, όπως οτιδήποτε fashion-wised και πάντα αποφέροντας τα ανάλογα κέρδη σε κάποιους! Μετά τα οικολογικά βρακιά λοιπόν, δεν άργησε να ακολουθήσει η εμπορική επιτυχία και άλλων eco-products! Καύσιμα, αυτοκίνητα, τετράδια, ρούχα, απορρυπαντικά, τρόφιμα, ποτήρια, μολύβια, μπρελόκ και ένα σωρό οικολογικά σκατά! Το κλειδί της επιτυχίας ήταν το "inception" ότι αν χρησιμοποιείς οικολογικά προϊόντα τα παιδιά σου δε θα πεθάνουν από πνιγμό που θα έχει προκληθεί από κάποια εσωτερική αιμορραγία στα ζωτικά τους όργανα στο κοντινό μέλλον ενώ ταυτόχρονα βοηθάς και τα ζωάκια του κόσμου! Συγκεκριμένα τα γλυκούλικα ταλαιπωρημένα χνουδωτά ζωάκια με τα λυπημένα υγρά ματάκια. Και έτσι η βιομηχανία της "οικολογίας" έγινε σε χρόνο "dt" εξαιρετικά κερδοφόρα! Μάλιστα δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι σε γενικές γραμμές τα οικολογικά προϊόντα όπως και τα βιολογικά τρόφιμα είναι πανάκριβα!

"Ααα! Προκειμένου να είναι η συνείδηση μου ήσυχη, θα τα σκάσω τα λεφτά! Και μετά θα πάω να φυτέψω με τον ΣΚΑΪ ραδίκια στη Πάρνηθα."

Έ σκάστα και σκάσε!

Το φυσικό περιβάλλον είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα για να είναι ακόμα ένα trend της εποχής. Και όπως σχεδόν κάθε σημαντικό ζήτημα που αφορά όλους, έτσι και η προστασία του είναι ζήτημα ΠΟ-ΛΙ-ΤΙ-ΚΟ! Εννοείται ότι αυτό είναι κάτι που απέχει έτη φωτός από κάτι "πράσινες πολιτικές" τύπου ΠΑΣΟΚ!

Ωστόσο το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι στην ουσία δεν υπάρχει καμία οικολογική τεχνολογία. Απλά υπάρχουν τεχνολογίες λιγότερο επιβαρυντικές για το περιβάλλον σε σχέση με άλλες. Από εκεί και έπειτα υπάρχουν παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν τη κάθε περίσταση για το κατά πόσο μια τεχνολογική εφαρμογή είναι συμφέρουσα ή όχι. Είναι λοιπόν στο χέρι της πολιτείας, είτε σε επίπεδο χώρας είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, η αξιολόγηση και η εφαρμογή της. Η τεχνολογία και η χρήση της στη καθημερινότητά μας είναι αυτή που καλουπώνει τον τρόπο ζωής μας και όχι τα ηθικολογικά χαζοtrends. Αν λοιπόν κυριαρχεί η οικονομική πολιτική έναντι της οικολογικής –όπως και ισχύει στον καπιταλισμό, η κατάσταση δε βελτιώνεται από κανένα "οικολογικό" χάιπ!

Print before you think!