Gaming year 2009-2010

Μιας και σήμερα δεν έχω πολύ δουλειά να κάνω, λέω να γράψω ένα postάκι για τα καλύτερα videogames που έπαιξα την gaming περίοδο 2009-2010. Το ξέρω ότι έχουν γίνει 1000άδες αναρτήσεις σαν και αυτή σε διάφορα blogs αλλά καμία δεν ήταν στο pprpower και καμία δεν ήταν από τον frontman που ως γνωστόν πηδάει σε όλα τα games! Στο κάτω κάτω δε διεκδικώ και κανένα Oscar πρωτοτυπίας. Τονίζω ότι τα παιχνίδια που θα παρουσιάσω είναι τα καλύτερα παιχνίδια που έπαιξα ΕΓΩ τη συγκεκριμένη περίοδο, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλα καλύτερα που μου διέφυγαν (αν και το βρίσκω δύσκολο).

Έχουμε και λέμε:

Fallout 3 και Fallout New Vegas (PS3):
Το Fallout 3 ξεκίνησα να το παίζω πέρυσι κατόπιν παρότρυνσης του game master Salim ο οποίος όμως δεν έχει παίξει ακόμα το παιχνίδι. Στην αρχή ψιλοχαλάστηκα με το περίεργο gameplay αλλά σύντομα μπήκα στο νόημα και γαμωκόλλησα τόσο πολύ που έβλεπα για καιρό στον ύπνο μου super mutants και feral ghouls. Απίστευτο σενάριο σε ένα εναλλακτικό κόσμο ο οποίος έχει καταστραφεί από πυρηνικό ολοκαύτωμα. Άπειρα side quests με εξίσου γαμάτα σενάρια για το καθένα και φυσικά άπειρες επιλογές και δυνατότητες για το πώς θα διαμορφώσετε το χαρακτήρα αλλά και το ίδιο το σενάριο του παιχνιδιού! Πολλές φορές έμεινα μαλάκας με τη γαματοσύνη του σεναρίου, ενώ το feeling του παιχνιδιού με τη swing, soul και blues μουσική σε συνδυασμό με το post apocalyptic περιβάλλον και τις τρομακτικές σκοτεινές στοές το κάνει μοναδικό στο είδος των RPG. Μόλις τελείωσα το Fallout 3, πήγα και αγόρασα την extended έκδοση με τα add-ons τα οποία προσθέτουν το διπλάσιο χρόνο παιχνιδιού από ότι ήταν το αρχικό. Ωστόσο δε μπήκα στη διαδικασία να τα παίξω γιατί κουράστηκα. Ενδεικτικά σας λέω ότι ο ξάδερφος μου, έπαιζε τα add-ons του Fallout 3 για πάνω από ένα χρόνο και δε μπόρεσε να ανακαλύψει ούτε το 40% του χάρτη. Anyway, πριν από δύο μήνες κυκλοφόρησε και το Fallout New Vegas. Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς παιχνίδι όσον αφορά τη μηχανή γραφικών και το gameplay αλλά με ένα τελείως καινούργιο σενάριο το οποίο δε συνδέεται πουθενά με το Fallout 3 αλλά με τα παλαιότερα Fallouts 1 & 2. Το παιχνίδι το παίζω εδώ και 3 εβδομάδες και από ότι φαίνεται έχω ακόμα πολύ ψωμί μέχρι να το τελειώσω. Είναι αρκετά μεγαλύτερο σε διάρκεια από το Fallout 3 (χωρίς τα add-ons) και έχει περισσότερα side-quests. Μεγάλο πρόβλημα με το FNV είναι ότι είναι τίγκα στα bugs! Οι αλληλεπιδράσεις των ενεργειών που μπορείς να κάνεις στο παιχνίδι είναι τόσες πολλές που κάνανε το παιχνίδι υπερβολικά περίπλοκο στο development με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει με ένα σκασμό ελαττώματα. Έχει χρειαστεί να σηκωθώ από τον καναπέ μου για να κάνω hard reset τη κονσόλα πάνω από 15 φορές μέχρι τώρα και έχω σπαστεί πολύ άσχημα, ενώ έχω βρει στο internet περιστατικά από άλλους που το παιχνίδι δεν τους αφήνει να προχωρήσουν τη πορεία του βασικού σεναρίου γιατί κάποια επιλογή που κάνανε σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού κάνει το σύστημα να κρασάρει σε ένα άλλο σημείο του παιχνιδιού! Οπότε έχω μπει στη διαδικασία να κοιτάω κάθε φορά που αρχίζω ένα quest ποια είναι τα bugs του quest αυτού ώστε να μη πάθω κάτι παρόμοιο και τραβάω τις βυζοτριχίδες μου. Ωστόσο παραμένει ένα θαυμάσιο παιχνίδι όπως και το Fallout 3 το οποίο θεωρώ τεράστιο mast για έναν gamer.

Mass Effect 1 & 2 (Windows 7 OS):
ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ! Σε ένα μέλλον όπου η ανθρωπότητα έχει έρθει σε επαφή με εξωγήινη ζωή και τεχνολογία, η γαλαξιακή κυβέρνηση απειλείται από τον Turian τρομοκράτη Sarren Artenius. Ο παίχτης καλείται να σταματήσει τον τρομοκράτη στο ρόλο του γήινου commander Shepard μέσα σε ένα κλίμα ρατσισμού που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος από τα άλλα εξωγήινα είδη του γαλαξία. OK! Το σενάριο ακούγεται τέρμα αμερικάνικο! Τρομοκράτες, γαλαξιακές κυβερνήσεις και πλαστικά σκατά! ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ!!! Και αυτό το παιχνίδι δίνει στον παίχτη τη δυνατότητα να κάνει επιλογές που θα επηρεάσουν τη δομή του σεναρίου σε βαθμό που οι δυνατοί συνδυασμοί ανυπολόγιστοι. Υπάρχει και εδώ, όπως και στο Fallout, η λογική του καλού και του κακού “κάρμα”. Μπορείς να επιλέξεις να είσαι ο καλός American soldier ή ο “renegade commando who gets the job done”! Μπορείς με τις επιλογές σου να προωθείς τα συμφέροντα της ανθρωπότητας ή τα συμφέροντα της γαλαξιακής κυβέρνησης που κοιτάει με μισό μάτι την ανθρωπότητα όπως και άλλες κατώτερες φυλές. Θα μπορούσα να γράψω 5 σελίδες για το τι μπορείς να κάνεις στο παιχνίδι. Όπως και να έχει το σενάριο του παιχνιδιού γρήγορα κάνει μια τεράστια “κωλοτούμπα” και αποδεικνύεται ότι η ιστορία με τον τρομοκράτη Sarren Artenius είναι μία πρόφαση για μια πολύ μεγαλύτερη απειλή. Μια ιστορία τόσο πρωτότυπη που παρόμοια της δεν έχω δει σε κανένα έργο επιστημονικής φαντασίας. Με το τέλος του Mass Effect 1 η ιστορία συνεχίζεται με το ακόμα καλύτερο Mass Effect 2. Όμως επειδή η ιστορία, έτσι όπως εξελίχθηκε στο ME1 δε μπορεί να είναι ακριβώς η ίδια για κάθε παίχτη, πρέπει να κάνετε import το save file από το MS1 στο MS2. Και τα δύο παιχνίδια πλαισιώνονται από πλήθος downloadable contents ή αλλιώς add-ons τα οποία εννοείται ότι έπαιξα επίσης και που επηρεάζουν και αυτά με τη σειρά τους την έκβαση της κεντρικής ιστορίας.

Dragon Age Origins & Awakening (Windows 7 OS):
Πρόκειται για τη middle earth εκδοχή του Mass Effect. Εξαιρετικό RPG, πάλι με πλήθος δυνατών επιλογών που επηρεάζουν την έκβαση της ιστορίας. Το σύστημα μάχης είναι τέλειο αφού υπάρχει η δυνατότητα να παγώσεις το χρόνο και να δώσεις εντολές στους χαρακτήρες που χειρίζεσαι (μέχρι τέσσερις) ή να ορίσεις αλγοριθμικά τις ενέργειες τους ώστε να τις κάνουν αυτόματα. Πανέξυπνο! H ιστορία του παιχνιδιού ξεκινάει με διαφορετικό τρόπο για τον κάθε παίχτη ανάλογα με το χαρακτήρα που έχει φτιάξει. Ωστόσο το κεντρικό σενάριο έχει να κάνει με την εξουδετέρωση ενός αρχιδαίμονα ο οποίος ελέγχει μια φυλή δαιμονικών πλασμάτων που λέγονται Darkspawns. Στο κόσμο του παιχνιδιού έρχεσαι αντιμέτωπος με πλήθος τεράτων και άλλων τολκινικών πλασμάτων όπως νάνοι, ξωτικά κλπ. Με το τέλος του Dragon Age Origins έρχεται το expansion Awakening στο οποίο μπορείτε να κάνετε import το save file σας όπως ακριβώς και με το Mass Effect. Υπάρχουν και εδώ τα πλούσια downloadable contents τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην ιστορία.

Metal Gear Solid 4 Guns of the Patriots (PS3):
Δεν έχω να πω πολλά για τη πιο επιτυχημένη tactical-espionage σειρά παιχνιδιών. Μετά από τα Metal Gears 1, 2, 3 και των λοιπών περιφερειακών, περίμενα 3 χρόνια για να βγει το παιχνίδι, να τελειώσω το στρατό, να αποκτήσω PS3 και να το παίξω. Άξιζε την προσμονή και με το παραπάνω. Το σενάριο (ολόκληρης της σειράς) είναι τόσο παρανοϊκό όσο και το αρρωστημένο μυαλό του Ιάπωνα δημιουργού του. Στο τέλος του MGS4, είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό για περίπου ένα τέταρτο με το πώς κατέληξε η ιστορία.

God of War III (PS3):
Όπως και με τα παλιά Metal Gear Solid , είχα κάψει πολλά εγκεφαλικά κύτταρα με τα GoW 1 & 2. Οπότε έπρεπε να παίξω και το τελευταίο το οποίο είχα στα χέρια μου πριν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα! Το πιο υπερπαραγωγικό παιχνίδι που έχω παίξει ποτέ! Με επικές μουσικές, θεούς, τιτάνες, πουτάνες, μυθικά τέρατα, σλασίδια, μπουνίδια, σπλατεριά, γκοριά και ατελείωτη δράση σε βαθμό εθισμού (no comments)! Ωστόσο από τα τρία GoW θεωρώ πως το πιο ολοκληρωμένο ήταν το 2ο της σειράς. Το τελευταίο ήταν οπωσδήποτε γαμάτο παιχνίδι αλλά ήταν ελαφρώς μονότονο και το τέλος του, το οποίο ταυτίζεται και με το τέλος της τριλογίας, είναι τουλάχιστον απογοητευτικό.

Batman: Arkham Asylum:
Το παιχνίδι αυτό το αγόρασα σχεδόν τυχαία. Δεν περίμενα να με εντυπωσιάσει καθόλου αφού ποτέ δε γούσταρα τους υπερήρωες των comics. Κι όμως, εκτός του το ότι το παιχνίδι έχει φοβερά ανατριχιαστική ατμόσφαιρα έχει και τεράστιο ενδιαφέρον αφού στην ουσία υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι παιξίματος αναλόγως της περίσταση. Υπάρχουν στιγμές που ο Batman πρέπει να περάσει απαρατήρητος από πλήθος χαζών οπλισμένων “thugs”. Άλλες φορές καλείται να λύσει κάποιον γρίφο που του έχει βάλει ο απόλυτα εκνευριστικός Edward Nigma. Άλλες φορές απλά πρέπει να σπάσει τα κεφάλια των ηλιθίων “thugs” με ένα απίστευτο gameplay το οποίο βασίζεται στο σωστό timing που χτυπάτε τα κουμπιά και το οποίο μόλις μάθετε καλά, θα θέλετε να δείρετε και τη γυναίκα σας!

StarCraft 2 (Windows 7 OS):
Το πρώτο trailer για αυτό το παιχνίδι το είδαμε πριν 4 χρόνια για να κυκλοφορήσει μόλις πριν από 3 μήνες. Εννοείται λοιπόν ότι ξόδεψα λεφτά από το υστέρημά μου για να το αγοράσω και να τελειώσω το campaign του σε 3 μερούλες. Ενδιαφέρουσα ιστοριούλα αλλά σίγουρα η συγκεκριμένη εταιρία μπορεί και καλύτερα. Βέβαια η ιστορία θα συνεχιστεί με άλλα δύο expansions τα οποία θα κυκλοφορήσουν του αγίου πούτσου ανήμερα αλλά μέχρι τότε θα το έχουμε ξεχάσει. Όλη η ουσία του StarCraft βρίσκεται στο battlenet, το οποίο έχει πάρει διαστάσεις θρησκείας για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στο 70% των παρτίδων που έχω παίξει στο Battlenet, έχω σοδομιστεί βάναυσα! Αυτοί όμως είναι κατεστραμμένοι! Δεν έχουν ζωή! [sarcasm]. Anyway πολλοί υποστηρίζουν ότι το StarCraft 1 ήταν το καλύτερο RT-Strategy μέχρι να βγει το StarCraft 2. Εγώ ωστόσο διαφωνώ κάθετα αφού δε νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει παιχνίδι στρατηγικής που να μπορεί να ξεπεράσει τα παιχνίδια της σειράς Total War. (ΑΚΟΥΤΕ ΜΙΚΡΟΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΑΨΥΧΟΙ ΚΟΡΕΑΤΕΣ?? ΣΤΟ MEDIEVAL ΣΑΣ ΠΗΔΑΩ!!!)

Uncharted 1 & 2 (PS3):
Πάρτε το Broken Sword και μετατρέψτε το σε ένα third person shooter με ατελείωτο πιστολίδι, πολύ τρέξιμο και ακροβατικά άλματα από μισογκρεμισμένες ταράτσες και τρένα που εκρήγνυνται! Πολύ όμορφα παιχνίδια και τα 2! Στο σενάριο και των δύο παιχνιδιών, ο τυχοδιώκτης Nathan Drake ψάχνει να βρει ένα χαμένο θησαυρό (διαφορετικό σε κάθε παιχνίδι). Στην αναζήτησή του βρίσκεται αντιμέτωπος με Σομαλούς πειρατές, Γιουγκοσλάβους μισθοφόρους, αρχαιοκάπηλους, ζόμπι και μεταλλαγμένους σπηλαιανθρώπους. Το Uncharted 2 έχει και πολύ ενδιαφέρον multiplayer στο οποίο σας πηδάω!

Αυτά είναι τα παιχνίδια τα οποία ευχαριστήθηκα περισσότερο τη περίοδο 2009-2010. Ωστόσο δεν είναι τα μοναδικά με τα οποία έβγαλα τα μάτια μου. Άλλα παιχνίδια τα οποία έπαιξα αλλά δε μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση είτε γιατί τα γνώριζα ήδη είτε γιατί δε με άρεσαν, είναι τα παρακάτω:

Overlord (PS3): Ψιλομπούρδα.
Kill Zone 2 (PS3): Πολύ καλό! Εξαιρετικά γραφικά!
Resistance 2 (PS3): Μέτριο.
Crisis (Windows 7 OS): Τέλεια γραφικά! Πολύ βαρύ για το σύστημα.
Star Wars Force Unleashed (PS3): Πολύ καλό!
Left 4 Dead 2 (Windows 7 OS): Για πολύ παπαρίλα!
Final Fantasy ΧΙΙΙ (PS3): Απογοήτευση.
Sid Meier’s Civilization Revolutions (PS3): Μεγάλη μαλακία!
Sid Meier’s Civilization 5 (Windows 7 OS): Εξαιρετικό αλλά τυπικό.
Medieval 2 Total War (Windows 7 OS): THE KING!!!
Red Faction Guerilla (PS3): Ψιλομπούρδα. Βαρέθηκα και το παράτησα.
Infamous (PS3): Το ίδιο με το από πάνω.
Devil may Cry 4 (PS3): Κοτσάνα!
Tekken 6 (PS3): Κλασσικό Tekken.
Burnout 2 (PS3): Αδιάφορο. Το παράτησα.

Υ.Γ: Κάποτε, πριν 5-6 χρόνια, όταν δούλευα για λίγο καιρό στο ΙΚΕΑ θυμάμαι έναν τύπο στρουμπουλό με χοντρά γυαλιά και μακριά μαλλιά, ο οποίος ήταν πολύ ήσυχος. Μια μέρα λοιπόν λίγο πριν τις 10 η ώρα το βράδυ όπου ήταν και η ώρα που σχολάγαμε, τον είδα να κοιτάει το ρολόι του και να λέει: “Επιτέλους σχολάμε! Πάω σπίτι να ακούσω Creator!”
Τον λυπήθηκα τόσο πολύ που σχεδόν τον μίσησα για το πόσο αξιοθρήνητος μου φάνηκε..
Πλέον είμαι σίγουρος ότι είμαι σε πολύ χειρότερη κατάσταση αξιοθρηνητότητας….